abiec-debit | debue-imple | impon-optan | optat-scies | scimu-zephy
bold = Main text
Cap. Par. grey = Comment text
1 14, 2 | regi: "Adest naufragus, sed abiecto habitu introire confunditur."
2 32, 2 | nos." Et ad villam suam abiit. ~3.
3 41, 5 | pecuniam, quam mihi dedisti, et abscedam." ~6.
4 17, 3 | Apollonius a nobis locupletatus abscedat, et quod illi dedisti, a
5 41, 6 | quod interrogatura es et abscede. Deprecor, ut fletibus meis
6 35, 1 | singulos aureos plorantes abscedebant. ~2.
7 41, 3 | mihi CC aureis rogavit, ut abscederem, asserens renovato luctus
8 41, 3 | acceptis ducentis aureis abscessit de illo loco. Et ait ad
9 8, 2 | accipiat; qui vero caput tuum absciderit, accipiet ducenta. Ideoque
10 31, 3 | Oportet te ibi cum pugione abscondere, et eam venientem interfice
11 8, 3 | innocentis." Cui Hellenicus ait: "Absit, domine, ut huius rei causa
12 41, 5 | parabolarum mearum nodos absolveris, vadem; sin aliter, refundam
13 40, 5 | hominibus fit propitius. Accede ergo ad eum et suade exire
14 10, 2 | donatoris, pretium, quod acceperat, utilitati eiusdem civitatis
15 17, 3 | mansione Apollonius bene acceptus requievit, agens deo gratias,
16 48, 4 | filiam eius in matrimonio acciperem. Sed ille foedissima sorde
17 8, 3 | huius rei causa praemium accipiam. Apud bonos enim homines
18 8, 2 | exhibuerit, centum auri talenta accipiat; qui vero caput tuum absciderit,
19 16, 4 | corona caput coronavit et accipiens lyram introivit triclinium.
20 16, 4 | arripuit plectrum, animumque accomodat arti.' Miscetur vox cantu
21 39, 2 | eos unanimes discumbere, accubuit inter epulantes et donavit
22 14, 2 | Et cum dixisset ei, acquievit Apollonius et eum ad domum
23 42, 3 | magna vere regem esse et acrioribus eum quaestionibus pulsat
24 16, 5 | manu et saltu inauditas actiones expressit. Post haec induit
25 49, 1 | Archistrate accepisti, tu es, quem adamavi non libidinis causa, sed
26 36, 1 | fecisset vilicus, tanta populi adclamatio tantusque amor civitatis
27 10, 2 | mercabantur, exhilarati facti adclamationibus gratias agebant certatim
28 51, 1 | hac re ad laetitiam populo addens munera restaurat universa.
29 46, 4 | bona omnia eius puellae addicantur!" Atque his dictis leno
30 33, 2 | Quid plura? Addicitur virgo lenoni, a quo introducitur
31 50, 3 | testificatione confessione facta et addita vera ratione confusi rapientes
32 50, 1 | illos praecepit. Quibus adductis coram omnibus Apollonius
33 50, 2 | Theophilum villicum. Quique cum adductus fuisset, ait ad eum Tharsia: "
34 41, 1 | contemptum habeo et iubeor adeoque laetari!~Fige modum lacrimis,
35 13, 3 | omnibus vel pueris, qui aderant, miraculum magnum videretur. ~
36 41, 1 | animum ad sidera tolle!~Aderit ille deus creator omnium
37 35, 2 | cotidie mihi latiores pecunias adferas." Item ait ad eum altera
38 35, 2 | esse? Si enim virgo tantum adfert, quantum mulier? Duc eam
39 14, 3 | contra regem discubuit. Adfertur gustatio, deinde cena regalis.
40 11, 1 | Pentapolitanas Cyrenaeorum terras adfirmabatur navigare, ut ibi latere
41 31, 1 | Tharsia, illa vero, quae adhaeret lateri eius, multum turpis
42 18, 2 | valitudinem incurrisse, sollicitus adhibet medicos, qui temptantes
43 30, 1 | nativitatis meae!" Et cum haec adinvicem confabularentur, nutrix
44 22, 2 | mihi narravit dicens et adiurans me ait: 'Iuraveras magistro
45 35, 1 | lacrimas tuas propinares!" Et adiurantes se invicem, ne alicui proderent,
46 45, 3 | pedes Apollonii dicens: "Adiuro te per deum vivum, qui te
47 16, 5 | tragicum: et nihilominus admirabiliter complacuit ita, ut omnes
48 42, 3 | Admiratur puella hinc in explanatione
49 8, 2 | tibi est, si autem nescis, admonendus es. Audi, forsitan quod
50 48, 4 | praesentari in somnis angelo admonente iussisti. Postquam in navi
51 12, 3 | sufficiet nobis. Illud tamen admoneo te, ut si quando deo adnuente
52 12, 3 | admoneo te, ut si quando deo adnuente redditus fueris natalibus
53 27, 3 | amicis in filiam suam sibi adoptavit. Ut rogavit cum lacrimis,
54 33, 2 | reconditum, et ait ad eam: "Adora numen praesentissimum meum."
55 41, 2 | luctor?" Erigens se ergo adsedit et ait ad eam: "Ago prudentiae
56 42, 1 | et domus una.~Si ergo, ut adseris, rex es in patria tua -
57 6, 2 | Taliarchus vero hoc audito adsumens pecuniam simulque venenum,
58 10, 2 | dignitate mercatoris videretur adsumere nomen magis quam donatoris,
59 48, 4 | magno dicere: "Ego cum ab adulescentia mea rex nobilis appellarer
60 25, 3 | unguibus et primas suae adulescentiae discerpit barbulas et lacrimis
61 6, 1 | Et post discessum adulescentis Antiochus rex vocat ad se
62 15, 1 | atque auro fulgens, iam adulta virgo; dedit osculum patri,
63 26, 5 | prope luctare cum morte adultera et ait: "Supponite faculas
64 31, 3 | corpus eius in mare. Et cum adveneris et de hoc facto nuntiaveris,
65 34, 1 | virginitas tua expostulat. Advenientibus age similiter, quousque
66 48, 3 | At illa audiens regem advenisse induit se regium habitum,
67 37, 2 | nomen permanet, ut quid in adventu meo largas effunditis lacrimas?
68 43, 2 | ait ad eum: ~"Per totas aedes innoxius introit ignis:~
69 26, 4 | sollicite atque studiose rogus aedificatur atque componitur, supervenit
70 25, 4 | Apollonius vero dictum aegre ferens ait ad eum: "Quid
71 18, 2 | partes, nec omnino inveniunt aegritudinis causas. ~
72 28, 2 | petens ignotas et longinquas Aegypti regiones devenit. ~
73 48, 5 | et Dionysiadi, et luxi in Aegypto per annos XIIII uxorem flens
74 11, 1 | rutilans inluminat orbem.~Aeolus imbrifero flatu turbata
75 12, 3 | scindit eum in duas partes aequaliter et dedit unam iuveni dicens: "
76 10, 1 | eos mercatus, id est octo aereis singulos modios." ~2.
77 32, 4 | remunerans nos et pios aestimans, filiam suam nutriendam
78 47, 1 | POPULUS OB NIMIUM AMOREM AETERNUM DECUS MEMORIAE DEDIT. ~2.
79 23, 2 | fit inter coniuges, mirus affectus, incomparabilis dilectio,
80 16, 2 | salvum habeas. Iube tibi afferre lyram et aufer iuveni lacrimas
81 16, 2 | Puella vero iussit sibi afferri lyram. At ubi eam accepit,
82 32, 3 | misit litteras: forsitan aut afflictione luctus est mortuus aut certe
83 40, 3 | cum tuis. Ego vero valde afflictus sum meis calamitatibus,
84 11, 1 | Notus, hinc Boreas, hinc Africus horridus instat.~Ipse tridente
85 32, 4 | inquit, "Quid faciam, quid agam de patre eius, quem primo
86 10, 2 | adclamationibus gratias agebant certatim accipientes frumentum.
87 17, 3 | bene acceptus requievit, agens deo gratias, qui ei non
88 21, 3 | huiusmodi negotio sine deo agi potest." Et respiciens illos
89 39, 2 | invitaveritis." Cui omnes dixerunt: "Agimus nobilitati tuae maximas
90 6, 2 | locutus est dicens: "Quid agis, Apolloni? Quaestionem regis
91 16, 1 | nomen et casus adolescentis agnoscere, veteres ei renovasti dolores.
92 16, 1 | et sapiens filia, ex quo agnovisti veritatem, iustum est, ut
93 23, 1 | nuptiarum, omnes laeti atque alacres in unum conveniunt. Gaudet
94 | alias
95 24, 2 | lacrimis ait: "Care coniunx, si alicubi in longinquo esses itinere
96 37, 1 | confiteor: dum nostram diligo, alienam perdidi filiam. Nunc ergo
97 | aliorum
98 | alios
99 | aliquam
100 | aliquando
101 25, 2 | Qui dum per aliquantos dies totidemque noctes Austri
102 | aliquem
103 | aliqui
104 | aliquis
105 | aliquo
106 | aliquod
107 | alium
108 | altera
109 6, 3 | silentissima tertia tradidit se alto pelago. ~
110 28, 2 | commendata filia navem ascendit altumque pelagus petens ignotas et
111 20, 1 | non legit, quem volebat et amabat. Et respiciens Apollonium
112 40, 2 | navem tuam decenter ornatam, amabili aspectu. Et dum incedo,
113 22, 1 | vere consentio, quia et ego amando factus sum pater." ~2.
114 20, 1 | puella ait: "Magister, si amares, utique doleres tuam doctrinam." ~
115 21, 3 | et, ut sensit se a regina amari, erubuit. Et rex tenens
116 25, 3 | super corpus eius et coepit amarissime flere atque dicere: "Cara
117 17, 3 | misericors, et tu, regina amatrix studiorum, valete." Et haec
118 17, 3 | Puella vero timens, ne amatum non videns torqueretur,
119 42, 1 | tacitus sed non sonat hospes.~Ambo tamen currunt, hospes simul
120 24, 2 | seu in mari, vita vel mors ambos nos capiat!" ~3.
121 14, 4 | fortunae!" Cui ait rex: "Amice, suspicaris male: nam iuvenis
122 8, 3 | Apud bonos enim homines amicitia praemio non conparatur."
123 14, 1 | discessisse, conversus ad amicos suos ait: "Iuro vobis, amici,
124 43, 2 | naufragus habui ducem, ut regi amicusefficerer. Nam sphaera est, quae non
125 28, 1 | sanctissimi hospites, quoniam ex amissa coniuge regnum, quod mihi
126 28, 1 | exposuit et ait: "Quantum in amissam coniugem flebam, tantum
127 41, 1 | et lucti et lacrimae de amissis inessent,~Nulla me melior,
128 22, 1 | illum volo coniugem et amo, patrimonio deceptum et
129 20, 1 | agnovit signaculum. Quae ad amores suos sic ait: "Quid est,
130 18, 2 | puella ulla ratione vulnus amoris tolerare, in multa infirmitate
131 47, 1 | vestrum est, quod paternis amplexibus unica restituta est filia.
132 49, 1 | filia!" Et mittens se in amplexus eius coepit dicere: "Tu
133 36, 1 | plectro modulabor et hac arte ampliabo pecunias cotidie." Quod
134 40, 2 | hunc tam ingentem luctum ampliorem laetitiam." ~3.
135 25, 5 | praecepit et facere loculum amplissimum et carta plumbea obturari
136 8, 3 | mihi caput a cervicibus amputasse et gaudium regi pertulisse.
137 51, 2 | sestertia auri, servos et ancillas, vestes et argentum secundum
138 43, 2 | sedentem in hac nave continet, ancora est, quae mucrone gemino
139 39, 1 | subsannio navis sublatis ancoris altum pelagus petiit iam
140 48, 1 | Vidit in somnis quendam angelico habitu sibi dicentem: "Apolloni,
141 48, 4 | Diana, praesentari in somnis angelo admonente iussisti. Postquam
142 29, 2 | elevans se dixit ei: "Audi aniculae morientis verba suprema,
143 12, 2 | ipsi increparet, subito animadvertens vidit quendam grandaevum
144 45, 2 | mea, quam lugeo, dimidium animae meae! Iam volo vivere. "
145 14, 4 | ecce, cui tu benignitatem animi tui ostendis, bonis tuis
146 16, 4 | silentio 'arripuit plectrum, animumque accomodat arti.' Miscetur
147 32, 3 | excogitavi dicens: 'Ecce iam sunt anni plus XIIII, ex quo nobis
148 34, 1 | Tertia die antecedente turba cum symphoniacis ducitur
149 4, 1 | salutavit: "Ave, domine rex Antioche!" Et ait: "Quod pater pius
150 51, 4 | LXXIIII et tenuit regnum Antiochiae et Tyri et Cyrenensium;
151 7, 2 | ille Taliarchus, qui a rege Antiocho missus fuerat ad necandum
152 20, 2 | codicellos et signatos suo anulo iuveni tradidit. Pertulit
153 19, 2 | Rex accepit codicellos anuloque suo signavit datque Apollonio
154 48, 2 | Dianae cum suis rogat sibi aperiri sacrarium, ut in conspectu
155 37, 2 | Stranguillionis, a fronte comam aperit, hispidam ab ore removit
156 15, 2 | mari perdidi." Puella ait: "Apertius indica mihi, ut intelligam." ~
157 27, 2 | magister, en discipuli tui apodixin." Magister introivit cubiculum
158 16, 4 | discumbentes non Apollonium, sed Apollinem existimarent. Atque ita
159 25, 1 | cum multa familia multoque apparatu atque copia, et flante vento
160 31, 1 | civibus et honoratis miraculum apparebat, atque omnes dicebant: "
161 48, 4 | adulescentia mea rex nobilis appellarer et ad omnem scientiam pervenissem,
162 39, 1 | autem veto a quoquam vestrum appellari; quod si aliquis vestrum
163 29, 3 | hospites tui, quos tu parentes appellas, forte aliquam iniuriam
164 39, 2 | iussit, quod, quicumque eum appellaverit, crura ei frangantur." Athenagora
165 41, 2 | et rogo, ulterius non me appelles: recentem enim mihi renovasti
166 32, 1 | post monumentum. Piratae applicantes ad litus tulerunt virginem
167 29, 3 | statuam patris tui Apollonii: apprehende statuam et proclama: 'Ipsius
168 31, 5 | aversae puellae capillos apprehendit et eam iactavit in terram.
169 13, 4 | civibus laudari constanter appropinquavit ad regem. Deinde docta manu
170 13, 2 | ludum luderet, deo favente approximavit se Apollonius in regis turba
171 32, 3 | concitaverunt et insaniam, subitoque aput me excogitavi dicens: 'Ecce
172 43, 2 | Spongia cum sit levis, aqua gravata tumet patulis diffusa
173 14, 4 | fortunae meae invidet, sed, ut arbitror, plura se perdidisse testatur."
174 43, 1 | habere. Nam longa quae fertur arbor est navis, formosae filia
175 51, 1 | feliciter. Ingreditur ad regem Archistratem, socerum suum. Et vidit
176 21, 1 | fecit?" Unus vero ex iis Ardalio nomine dixit: "Ego". Alius
177 46, 4 | clamaverunt dicentes: "Leno vivus ardeat et bona omnia eius puellae
178 44, 1 | magno maerore dicere: "O ardua potestas caelorum, quae
179 32, 1 | piratae et videntes hominem armata manu velle eam percutere,
180 46, 1 | navium properant cum multis armatis eversuris istam provinciam
181 11, 1 | turbata procellis~Corripit arna. Notus picea caligine tectus~
182 16, 4 | Atque ita facto silentio 'arripuit plectrum, animumque accomodat
183 40, 5 | Tharsia domina; hic est enim ars studiorum tuorum necessaria,
184 16, 4 | plectrum, animumque accomodat arti.' Miscetur vox cantu modulata
185 27, 2 | audi, discipule: nolo te artis beneficium perdidisse; accipe
186 26, 5 | unguentum fudit et omnes artus suspiciosa manu retractat,
187 40, 2 | ab amicis et nautis tuis. Ascendi et libenti animo discubui.
188 35, 1 | expectantibus per occultum aspectum omnes, quicumque inibant,
189 2, 1 | vidit puellam flebili vultu, asperso pavimento sanguine, roseo
190 41, 3 | rogavit, ut abscederem, asserens renovato luctus dolore cruciari."~
191 14, 3 | Statimque assignato illi loco Apollonius contra
192 48, 2 | et omni castitatis amore assueta, ut nulla tam grata esset
193 47, 2 | dies tradidit filiam suam Athenagorae principi cum ingenti honore
194 | Atqui
195 7, 2 | tertia navigationis die attigit Antiochiam. Ingressusque
196 4, 1 | nomine Apollonius, navigans attingit Antiochiam, ingressusque
197 7, 2 | centum, qui vero caput eius attulerit, accipiet ducenta." Hoc
198 27, 2 | Haec enim puella secum attulit pecuniam." Et dedit ei decem
199 41, 1 | ille deus creator omnium et auctor;~Non sinit hos fletus casso
200 2, 1 | ait: "Quis tanta fretus audacia virginis reginae maculavit
201 16, 5 | regis et hoc se numquam audisse testarentur nec vidisse. ~
202 40, 2 | Athenagora nullum ab eo audisset sermonem, item ait ad eum: "
203 13, 1 | clamantem et dicentem: "Audite cives, peregrini, ingenui
204 46, 2 | His auditis populi ab auriculis eum
205 29, 2 | aetatem venisset, reversa de auditorio invenit nutricem suam subitaneam
206 29, 1 | docebatur: et ingenio et in auditu et in sermone et in morum
207 45, 4 | Pereat haec civitas!" At ubi auditum est ab Athenagora principe,
208 16, 2 | dulcius plus isto, quod audivimus!" ~3.
209 16, 2 | Iube tibi afferre lyram et aufer iuveni lacrimas et exhilara
210 44, 1 | superveniunt, qui me vi auferunt et ad istam deferunt provinciam.
211 37, 2 | quidem istum nuntium alius ad aures vestras referret, et non
212 33, 2 | salutatorio, ubi habebat Priapum aureum gemmis et auro reconditum,
213 46, 2 | His auditis populi ab auriculis eum comprehenderunt. Ducitur
214 25, 2 | aliquantos dies totidemque noctes Austri ventorum flatibus diu pelago
215 45, 3 | princeps huius civitatis, meo auxilio virgo permansit et me duce
216 33, 2 | Ignoras, misera, quia in domum avari lenonis incurristi?" Puella
217 31, 5 | villicus impetum fecit et aversae puellae capillos apprehendit
218 34, 2 | exposuit; confudit hominem et avertit a libidine. Et ait iuvenis
219 51, 4 | filium, quem regem in loco avi sui Archistratis constituit.
220 27, 1 | iam perdiderat, leni et balbutienti sermone ait: "Deprecor itaque,
221 7, 1 | spectacula tollerentur, balnea clauderentur. ~2.
222 43, 2 | istum ignem. Intrarem enim balneum, ubi hinc inde flammae per
223 40, 1 | Quem cum vidisset squalida barba, capite horrido et sordido
224 32, 1 | exclamaverunt dicentes: "Parce, barbare, parce et noli occidere!
225 25, 3 | adulescentiae discerpit barbulas et lacrimis profusis iactavit
226 10, 3 | pede modium calcantem et in base haec scripserunt: TARSIA
227 50, 1 | omnibus Apollonius ait: "Cives beatissimi Tharsi, numquid Tyrius Apollonius
228 47, 1 | est, quod virginitas nulla bella sustinuit; vestrum est,
229 45, 3 | patrem et ait: "O pater, benedictus deus, qui mihi gratiam dedit,
230 10, 1 | relevabo. Credo enim vos huius beneficii memores fugam meam celaturos.
231 51, 2 | intuens eum Apollonius ait: "O benignissime vetule, ego sum Tyrius Apollonius,
232 14, 4 | rex, vide, ecce, cui tu benignitatem animi tui ostendis, bonis
233 50, 3 | lapidibus eos occiderunt et ad bestias terrae et volucres caeli
234 | bis
235 2, 2 | remedium quaerere, vix eam blando sermonis conloquio revocat,
236 16, 2 | Rex vero videns tantam bonitatem filiae suae valde gavisus
237 8, 3 | praemium accipiam. Apud bonos enim homines amicitia praemio
238 47, 1 | calcantem, filiam suam in dextro brachio tenentem, et in ea scripserunt:
239 18, 2 | Interposito brevi temporis spatio, cum non
240 13, 2 | velocius repercussit nec cadere passus est.~3.
241 32, 4 | nomen imponeret. Heu mihi, caecatus sum! Lugeam me et innocentem
242 50, 3 | bestias terrae et volucres caeli in campo iactaverunt, ut
243 41, 1 | resolve dolorum,~Redde oculos caelo et animum ad sidera tolle!~
244 44, 1 | dicere: "O ardua potestas caelorum, quae me pateris innocentem
245 12, 2 | princeps. Audi nunc tragoediam calamitatis meae, qui modo genibus tuis
246 27, 1 | lectulum, velum divisit, calefecit oleum, madefecit lanam et
247 50, 3 | terrae et volucres caeli in campo iactaverunt, ut etiam corpora
248 42, 3 | vicina profundis,~Suave canens Musis, nigro perfusa colore~
249 41, 1 | carminibus coepit modulata voce canere: ~"Per sordes gradior, sed
250 42, 3 | cantus suos mittit ad caelum, canna est, ripae semper vicina,
251 11, 1 | Triton terribili cornu cantabat in undis. ~
252 23, 1 | gaudium in citharis, lyris et canticis et organis modulatis cum
253 16, 4 | accomodat arti.' Miscetur vox cantu modulata cordis. Discumbentes
254 42, 3 | Dulcis amica dei, quae cantus suos mittit ad caelum, canna
255 18, 1 | pectore vultus verbaque', cantusque memor credit 'genus esse
256 24, 2 | vita vel mors ambos nos capiat!" ~3.
257 17, 1 | cumulatum, vulneris saevo capitur igne. Incidit in amorem
258 35, 3 | Miserere mei, domine, subveni captivae regis filiae!" Cumque ei
259 11, 1 | harena.~... et cum revocato a cardine ponto~Omnia miscentur. Pulsat
260 41, 6 | ut hortamento laetitiae caream, dic quod interrogatura
261 24, 2 | comproba! Peto itaque, coniunx carissima, ut me permittas proficere
262 32, 5 | se convocat, quibus ait: "Carissimi cives, ideo vos clamavimus,
263 23, 2 | laetitia, quae perpetua caritate complectitur. ~
264 41, 1 | His carminibus coepit modulata voce canere: ~"
265 13, 1 | demonstratam sibi viam iter carpens ingreditur portam civitatis.
266 25, 5 | facere loculum amplissimum et carta plumbea obturari iubet eum
267 34, 2 | domina! Et nos homines sumus, casibus subiacentes." Puella ait: "
268 41, 1 | auctor;~Non sinit hos fletus casso dolore relinqui!" ~2.
269 27, 3 | inviolabiliter servabant castitatem. ~
270 42, 3 | pariter comitum stipata caterva.~Curro vias multas, vestigia
271 18, 2 | omnino inveniunt aegritudinis causas. ~
272 8, 2 | decoratam. Si enim scis, cavendum tibi est, si autem nescis,
273 41, 4 | Athenagora: "Ego tibi modo CCCC aureos dabo, tantum descende
274 11, 1 | fides. ~Certa non certis cecidere ...~Concita tempestas rutilans
275 1, 3 | guttae sanguinis in pavimento ceciderunt. ~
276 44, 1 | conruere fecit. Quae cum cecidisset, de naribus eius sanguis
277 9, 4 | subveneris, non solum fugam tuam celabunt, sed etiam, si necesse fuerit,
278 31, 4 | tulit pugionem et latere suo celat et intuens caelum ait: "
279 10, 1 | beneficii memores fugam meam celaturos. Scitote enim me legibus
280 9, 3 | modiorum, si fugam meam celaveritis." ~4.
281 39, 1 | advenerunt. Ibi Neptunalia festa celebrabantur. Quod cum cognovisset Apollonius,
282 39, 1 | Ergo omnes diem festum celebrant praeter me! Sed ne lugens
283 23, 1 | meruit habere coniugem. Celebrantur nuptiae regio more, decora
284 39, 2 | convivium melius ceteris navibus celebrarent, contigit, ut Athenagora,
285 39, 1 | et emant, quod volunt, et celebrent diem. Me autem veto a quoquam
286 39, 2 | deambulans in litore consideraret celebritatem navium. Qui dum singulas
287 14, 1 | indicat." Rex ait: "Vade celerius et dic illi: rogat te rex,
288 33, 3 | puellarum et ait ad eum: "Cella ornetur diligenter, in qua
289 14, 3 | Adfertur gustatio, deinde cena regalis. Cunctis epulantibus
290 20, 2 | impudenter scripserim: per ceram mandavi, quae pudorem non
291 38, 2 | oculi, titulum natae meae cernitis et lacrimas fundere non
292 13, 4 | regem. Deinde docta manu ceroma fricavit regem tanta lenitate,
293 10, 2 | adclamationibus gratias agebant certatim accipientes frumentum. Apollonius
294 11, 1 | pelagi fides. ~Certa non certis cecidere ...~Concita tempestas
295 25, 1 | atque copia, et flante vento certum iter navigant. ~2.
296 8, 3 | et puta te mihi caput a cervicibus amputasse et gaudium regi
297 33, 1 | Mytilenam. Deponiturque inter cetera mancipia et venalis in foro
298 6, 2 | philosophorum omniumque Chaldaeorum. Et dum aliud non invenisset
299 27, 2 | iussit puellam salubribus cibis et fomentis recreari. ~3.
300 43, 2 | innoxius introit ignis:~Circumdat flammis hinc inde vallata,
301 12, 2 | grandaevum sago sordido circumdatum. Et prosternens se illius
302 23, 1 | hospites; fit magnum gaudium in citharis, lyris et canticis et organis
303 8, 2 | quodam nomine Hellenico, cive suo, qui supervenerat ipsa
304 45, 1 | est reddita." Alta voce clamabat dicens: "Currite, famuli,
305 49, 1 | diceret, mittit vocem magnam clamans uxor eius dicens "Ego sum
306 13, 1 | pertinentem, maxima voce clamantem et dicentem: "Audite cives,
307 32, 5 | Carissimi cives, ideo vos clamavimus, quia spem luminum et labores
308 7, 1 | spectacula tollerentur, balnea clauderentur. ~2.
309 34, 2 | stabat. Solito more puella claudit ostium. Cui iuvenis ait: "
310 7, 2 | iuvenem. Qui ut vidit omnia clausa, ait cuidam puero: "Indica
311 20, 2 | et pater optime, quoniam clementiae tuae indulgentia permittis
312 50, 2 | Stranguillio ait: "Per regni tui clementiam, quia fati munus implevit."
313 21, 1 | nec salvus es, cum scio te coaetaneum meum et mecum litteris eruditum,
314 26, 3 | Perlectis codicillis ad famulos ait: "Praestetur
315 26, 1 | pecuniam positam et subtus codicillos scriptos ait: "Perquiramus,
316 6, 2 | domum et aperto scrinio codicum suorum inquisivit quaestiones
317 27, 1 | accepto tepore liquefactus est coepitque spiritus praeclusus per
318 13, 1 | civitatis. Et dum secum cogitaret, unde auxilium vitae peteret,
319 31, 3 | Et dum haec secum cogitat, nuntiatur ei villicum venisse
320 6, 2 | non invenisset nisi quod cogitaverat, ad semet ipsum locutus
321 46, 3 | Tharsiam a patre suo esse cognitam, quam leno cupidissimus
322 28, 1 | atque patriae nomine eam cognominetis Tharsiam. Praeterea et nutricem
323 15, 1 | nosse. Et forsitan, dum cognoveris, misereberis illi." ~2.
324 39, 1 | celebrabantur. Quod cum cognovisset Apollonius, ingemuit et
325 2, 2 | sui voluntati satisfacere cohortatur. ~
326 38, 1 | beneficiorum tuorum ex aere collato filiae tuae monumentum fecerunt,
327 34, 2 | Quo exeunte collega suus affuit et ait: "Athenagora,
328 35, 2 | similiter precibus et lacrimis collegi, et custodio virginitatem
329 32, 1 | litus tulerunt virginem et colligantes altum petierunt pelagus. ~
330 42, 3 | quia iuxta aquas sedes collocatas habet. Haec nigro perfusa
331 27, 3 | Dianae feminas seclusit et collocavit, ubi omnes virgines inviolabiliter
332 45, 2 | flentem prae gaudio super collum filiae suae et dicentem: "
333 37, 2 | Stranguillionis, a fronte comam aperit, hispidam ab ore
334 16, 5 | deponens lyram ingreditur in comico habitu et mirabili manu
335 6, 3 | quoque Apollonius cum paucis comitantibus fidelissimis servis navem
336 42, 3 | silvae,~Innumera pariter comitum stipata caterva.~Curro vias
337 36, 2 | vilico multa donaret et commendaret eam. ~
338 28, 2 | promittunt. Apollonius vero commendata filia navem ascendit altumque
339 26, 2 | qui corpus suum sepulturae commendet'. ~3.
340 46, 1 | ingens factus est, et tanta commotio fuit populi, ut nullus omnino
341 14, 1 | Iuro vobis, amici, per communem salutem, me melius nunquam
342 13, 3 | iuvenis, ut suspicor, mihi comparandus est." Et cum recessissent
343 45, 3 | narravit ei, quomodo a lenone comparata et in lupanari esset posita,
344 16, 5 | nihilominus admirabiliter complacuit ita, ut omnes amici regis
345 32, 2 | praecepisti, factum est; comple, quod mihi promiseras."
346 23, 2 | quae perpetua caritate complectitur. ~
347 26, 4 | rogus aedificatur atque componitur, supervenit discipulus medici,
348 25, 5 | ornat puellam, in loculo composuit, et XX sestertia auri ad
349 50, 1 | Apollonius statim iubet comprehendere Stranguillionem et Dionysiadem,
350 51, 2 | iubet famulis suis, ut eum comprehenderent et ad suum ducerent palatium.
351 46, 2 | populi ab auriculis eum comprehenderunt. Ducitur leno ad forum vinctis
352 24, 2 | naufrago credideras, modo comproba! Peto itaque, coniunx carissima,
353 41, 1 | Sicut rosa in spinis nescit compungi mucrone.~Piratae me rapuerunt
354 44, 1 | lugubrem vestem eius ad lucem conabatur trahere. At ille impellens
355 11, 1 | non certis cecidere ...~Concita tempestas rutilans inluminat
356 32, 3 | Vituperia in grandem me furiam concitaverunt et insaniam, subitoque aput
357 25, 2 | redeuntibus coagulato sanguine conclusoque spiritu subito defuncta
358 43, 2 | scandimus alta petentes~Concordi fabrica quas unus conserit
359 1, 2 | iniqua cupididate flamma concupiscentiae incidit in amorem filiae
360 22, 1 | re cogitare, quia talem concupisti, ad quem ego, ex quo eum
361 18, 1 | felicitatem filia mea a te discere concupivit. Peto itaque, ut desiderio
362 46, 1 | Concursus magnus et ingens factus
363 4, 1 | Iuvenis, nosti nuptiarum condicionem?" At ille ait: "Novi et
364 47, 1 | filia. Pro hoc tanto munere condono huic civitati vestrae ad
365 30, 1 | Et cum haec adinvicem confabularentur, nutrix in gremio puellae
366 36, 1 | feminae cotidie ei multa conferrent. ~2.
367 50, 3 | cives, sub testificatione confessione facta et addita vera ratione
368 6, 1 | solutionem. Ascende ergo navem confestim ad persequendum iuvenem,
369 37, 1 | ut dixi, coniunx, tibi confiteor: dum nostram diligo, alienam
370 34, 2 | similiter casus suos exposuit; confudit hominem et avertit a libidine.
371 14, 2 | abiecto habitu introire confunditur." Statim rex iussit eum
372 50, 3 | facta et addita vera ratione confusi rapientes Stranguillionem
373 23, 1 | scitis, quare vos in unum congregaverim?" Qui respondentes dixerunt: "
374 46, 3 | repentina pietas in unum congregavit: videte Tharsiam a patre
375 23, 2 | laetitia ingens amor fit inter coniuges, mirus affectus, incomparabilis
376 22, 1 | ego, ex quo eum vidi, tibi coniungere optavi. Sed ego tibi vere
377 23, 1 | indicit et, quando in unum se coniungerent, praecepit. Quid multa?
378 10, 3 | statuere ex aere et eam conlocaverunt in foro, in biga stantem,
379 2, 2 | vix eam blando sermonis conloquio revocat, ut a propositae
380 1, 3 | quasi cum filia secretum conloquium habiturus, et stimulante
381 25, 5 | quibus convocatis secari et conpaginari tabulas, rimas et foramina
382 8, 3 | homines amicitia praemio non conparatur." Et vale dicens discessit. ~
383 44, 1 | trahere. At ille impellens eam conruere fecit. Quae cum cecidisset,
384 41, 1 | sordes gradior, sed sordis conscia non sum,~Sicut rosa in spinis
385 22, 1 | optavi. Sed ego tibi vere consentio, quia et ego amando factus
386 43, 2 | Concordi fabrica quas unus conserit ordo.~Quicumque alta petunt,
387 43, 2 | mansione manentes uno ordine conseruntur; et alta quicumque petunt,
388 34, 1 | meae vel originem stemmatum considera." Cui cum universos casus
389 39, 2 | diligebat, deambulans in litore consideraret celebritatem navium. Qui
390 32, 3 | Dionysias apud semet ipsam consiliata pro scelere quod excogitaverat,
391 28, 1 | in servatam mihi filiam consolabor. Itaque, sanctissimi hospites,
392 40, 6 | laetare. Non enim aliqua ad te consolandum veni polluta, sed innocens
393 40, 5 | sedentem in tenebris horteris consolationem recipere, et eum provoces
394 41, 2 | nobilitati tuae maximas gratias; consolationi tuae hanc vicem rependo,
395 17, 3 | qui ei non denegavit regem consolatorem. ~
396 45, 1 | oculorum meorum, quo me consolatus sum, dum flens per quattuordecim
397 40, 5 | studiorum tuorum necessaria, ut consoleris dominum navis huius et horum
398 14, 4 | singula quaeque curiose conspicere, respexit ad regem et ait: "
399 18, 1 | est quod tam mane praeter consuetudinem vigilasti?" Puella ait: "
400 31, 3 | Scelesta mulier ait: "Consuetudo sibi est, ut mox cum de
401 8, 2 | fecit, quod potentes facere consueverunt: sprevit hominem plebeium.
402 50, 2 | sanguini tuo cupis esse consultum et a me mereri indulgentiam,
403 21, 1 | Alius ait: "Tace, morbus te consumit nec salvus es, cum scio
404 40, 4 | leno audiens non potuit eum contemnere, licet autem contra voluntatem,
405 3, 1 | incredibilem puellae speciem contempta morte properabant. ~
406 7, 2 | mihi Tyrium Apollonium, contemptorem regni mei, vivum exhibuerit,
407 39, 2 | ceteris navibus celebrarent, contigit, ut Athenagora, princeps
408 34, 1 | violare sub tam turpi titulo. Contine impudicam libidinem et audi
409 43, 2 | te sedentem in hac nave continet, ancora est, quae mucrone
410 27, 1 | Deprecor itaque, medice, ne me contingas aliter, quam oportet contingere:
411 27, 3 | cum lacrimis, ne ab aliquo contingeretur, exaudivit eam et inter
412 45, 4 | ait: 'Non possum tibi esse contrarius, quia multa pro filia mea
413 40, 2 | via in litore ad naviculas contuendas et inter omnes naves vidi
414 46, 4 | corpore vestro illi infausto contulistis, ut habeatis vobis, illud
415 19, 2 | Tolle, magister, praeter tui contumeliam hos codicellos et perfer
416 46, 1 | neque femina. Omnibus autem convenientibus dixit Athenagora: "Cives
417 23, 1 | laeti atque alacres in unum conveniunt. Gaudet rex cum filia, gaudet
418 31, 2 | filiam in insaniae furorem conversa est. Et sedens sola coepit
419 16, 2 | cum voce miscebat. Omnes convivae coeperunt mirari dicentes: "
420 31, 3 | nomine Theophilum. Quem ad se convocans ait: "Si cupis habere libertatem
421 32, 5 | lacrimas et cives ad se convocat, quibus ait: "Carissimi
422 14, 1 | vidit eum sordido tribunario coopertum, reversus ad regem ait: "
423 25, 1 | multoque apparatu atque copia, et flante vento certum
424 51, 2 | vestes et argentum secundum cor suum, et fecit eum comitem,
425 16, 2 | cum nimia dulcedine vocis cordarum sonos, melos cum voce miscebat.
426 16, 4 | Miscetur vox cantu modulata cordis. Discumbentes una cum rege
427 11, 1 | harenas.~Triton terribili cornu cantabat in undis. ~
428 16, 4 | Et induit statum et corona caput coronavit et accipiens
429 49, 2 | laetitia omni civitati maxima, coronantur plateae, organa disponunter,
430 16, 4 | induit statum et corona caput coronavit et accipiens lyram introivit
431 50, 3 | campo iactaverunt, ut etiam corpora eorum terrae sepulturae
432 18, 2 | temptantes venas tangunt singulas corporis partes, nec omnino inveniunt
433 33, 2 | Et rogo te, ne velis hoc corpusculum sub tam turpi titulo prostituere!" ~
434 11, 1 | flatu turbata procellis~Corripit arna. Notus picea caligine
435 48, 3 | cum filia sua et genero corruerunt ante pedes eius. Tantus
436 43, 2 | inest intus radianti luce coruscus,~Qui nihil ostendit, nisi
437 36, 1 | modulanter inlido. Iube crastina die in frequenti loco poni
438 41, 1 | tolle!~Aderit ille deus creator omnium et auctor;~Non sinit
439 27, 1 | vivit. Et ut facilius mihi credas, spiritum praeclusum patefaciam."
440 38, 1 | reddens omnia sic ait: "Crede nobis, quia, si genesis
441 38, 1 | videre." Apollonius vero credens eam vere esse defunctam
442 37, 1 | nos tali habitu viderit, credet." ~2.
443 24, 2 | aliquando mihi naufrago credideras, modo comproba! Peto itaque,
444 27, 1 | Magister, puella, quam credis esse defunctam, vivit. Et
445 18, 1 | verbaque', cantusque memor credit 'genus esse deorum'. Nec
446 10, 1 | Tyrius Apollonius relevabo. Credo enim vos huius beneficii
447 1, 2 | et species et formositas cresceret, multi eam in matrimonium
448 43, 2 | capillis.~Intus enim mihi crines sunt, quos non videt ullus.~
449 41, 3 | asserens renovato luctus dolore cruciari."~4.
450 32, 5 | quam bene nostis, nobis cruciatus et fletus reliquit amarissimos;
451 38, 2 | maledixit oculos suos dicens: "O crudeles oculi, titulum natae meae
452 9, 2 | salutis civibus nostris, sed crudelissima mors potius ante oculos
453 12, 1 | pauperem, quo facilius rex crudelissimus Antiochus persequatur! Quo
454 4, 1 | Et cum has crudelitates rex Antiochus exerceret,
455 25, 3 | clamore et ululatu magno, cucurrit Apollonius et vidit coniugem
456 7, 2 | vidit omnia clausa, ait cuidam puero: "Indica mihi, si
457 26, 1 | Ephesiorum, non longe a praedio cuiusdam medici, qui in illa die
458 10, 3 | vero his tantis beneficiis cumulati optant ei statuam statuere
459 17, 1 | artium studiorumque esse cumulatum, vulneris saevo capitur
460 1, 2 | matrimonium daret, cogente iniqua cupididate flamma concupiscentiae incidit
461 46, 3 | esse cognitam, quam leno cupidissimus ad nos expoliandos usque
462 7, 2 | inimici, sed etiam amici eius cupiditate ducebantur et ad indagandum
463 41, 6 | pecuniam recipere, simul et cupiens a prudenti puella audire
464 48, 5 | matris atque filiae mortem cupienti exitum vitam mihi reddidisti." ~
465 38, 2 | Proicite me in subsannio navis; cupio enim in undis efflare spiritum,
466 21, 3 | gaudens: "Quod filia mea cupit, hoc est et meum votum.
467 2, 1 | fecit scelus." Nutrix ait: "Cur ergo non indicas patri?"
468 41, 1 | laetari!~Fige modum lacrimis, curas resolve dolorum,~Redde oculos
469 45, 4 | in publico, in foro, in curia clamare coepit et dicere: "
470 14, 4 | iuvenem singula quaeque curiose conspicere, respexit ad
471 32, 3 | Nunc vero propter civium curiositatem ad praesens indue vestes
472 1, 2 | magna dotis pollicitatione currebant. Et cum pater deliberaret,
473 13, 1 | vidit puerum per plateam currentem oleo unctum, sabano praecinctum,
474 45, 2 | Audito clamore famuli currerunt, currit inter illos Athenagora
475 42, 3 | comitum stipata caterva.~Curro vias multas, vestigia nulla
476 28, 1 | filiam meam nutriat atque custodiat." ~2.
477 36, 2 | et generositatis ita iam custodiebat ac si unicam suam filiam,
478 35, 2 | et lacrimis collegi, et custodio virginitatem meam." Hoc
479 45, 3 | quomodo deus virginitatem suam custodivit. Audiens haec Athenagora,
480 51, 1 | civibus navigat ad Pentapolim Cyrenaeam; pervenit feliciter. Ingreditur
481 11, 1 | fortuna ad Pentapolitanas Cyrenaeorum terras adfirmabatur navigare,
482 48, 4 | factus sum et eo usque a Cyrenensi rege Archistrate susceptus
483 51, 4 | regnum Antiochiae et Tyri et Cyrenensium; et quietam atque felicem
484 32, 4 | ita respondit: "Equidem da mihi vestes lugubres, ut
485 34, 2 | stans dicebat: "Quantum plus dabis, plus plorabis!" Puella
486 14, 2 | enim tibi dominus, per quod damna naufragii obliviscaris!"~
487 38, 1 | permisisset, sicut haec omnia damus, ita et filiam tibi reddidissemus.
488 35, 1 | omnes, quicumque inibant, dantes singulos aureos plorantes
489 33, 1 | sestertia auri. Sed leno XX dare voluit. Athenagora obtulit
490 17, 1 | de tuo tamen, Apollonio darem, rex et pater optime!" Cui
491 22, 2 | vel doctrinis paruisset, dares illi, quidquid iratum abstulit
492 25, 1 | simul navigare iussit. Et data profectoria deduxit eos
493 41, 3 | quaecumque potui, feci, sed datis mihi CC aureis rogavit,
494 19, 2 | codicellos anuloque suo signavit datque Apollonio dicens: "Tolle,
495 48, 3 | ut ipsam esse putarent deam Dianam. ~4.
496 9, 1 | Post haec Apollonius dum deambularet in eodem loco supra litore,
497 51, 2 | peractis omnibus iuxta mare deambulat Apollonius. Vidit piscatorem
498 19, 1 | manu forum petit et cum eo deambulavit. Iuvenes scolastici III
499 29, 3 | post mortem meam facere debeas. Est tibi patria Tyrus,
500 50, 2 | Tharsia: "Theophile, si debitis tormentis et sanguini tuo
|