|
9. Tarquinius Collatinus, sorore Tarquinii Superbi
genitus, in contubermo iuvenum regiorum Ardeae erat; ubi cum forte in liberiore
convivio coniugem suam unusquisque laudaret, placuit experiri. Itaque equis
Romam petunt. Regias nurus in convivio et luxu deprehendunt. Inde Collatiam
petunt. Lucretiam inter ancillas in lanificio
offendunt: itaque ea pudicissima iudicatur. Ad quam corrumpendam Tarquinius
Sextus nocte Collatiam rediit et iure propinquitatis in domum Collatini venit
et cubiculum Lucretiae irrupit, pudicitiam expugnavit. Illa postero die advocatis patre
et coniuge rem exposuit et se cultro, quem veste texerat, occidit. Illi in
exitium regum coniurarunt eorumque exilio necem Lucretiae vindicaverunt.
10. Iunius Brutus sorore Tarquinii Superbi genitus cum eandem
fortunam timeret, in quam frater inciderat, qui ob divitias et prudentiam ab
avunculo fuerat occisus, stultitiam finxit, unde Brutus dictus. Iuvenibus
regiis Delphos euntibus deridiculi gratia comes adscitus baculo sambuceo aurum
infusum deo donum tulit. Ubi responsum est eum Romae summam potestatem
habiturum, qui primus matrem oscularetur, ipse terram osculatus est. Deinde propter Lucretiae stuprum cum Tricipitino et
Collatino in exitium regum coniuravit. Quibus in exilium actis primus consul
creatus filios suos, quod cum Aquiliis et Vitelliis ad recipiendos in urbem
Tarquinios coniurarunt, virgis caesos securi percussit. Deinde in proelio, quod
adversus eos gerebat, singulari certamine cum Arunte filio Tarquinii congressus
est, ubi ambo mutuis vulneribus ceciderunt. Cuius corpus in foro positum a
collega laudatum matronae anno luxerunt.
|