|
15. Lucius Valerius, Volesi filius, primo de Veientibus,
iterum de Sabinis, tertio de utrisque gentibus triumphavit. Hic, quia in locum
Tricipitini collegae consulem non subrogaverat et domum in Velia tutissimo loco
habebat, in suspicionem regni affectati venit. Quo cognito apud populum questus
est, quod de se tale aliquid timuissent, et immisit, qui domum suam diruerent. Secures
etiam fascibus dempsit eosque in populi contione submisit. Legem de
provocatione a magistratibus ad populum tulit. Hinc Publicola dictus. Cum diem
obisset, publice sepultus et annuo matronarum luctu honoratus est.
16. Tarquinius eiectus ad Mamilium Tusculanum generum suum
confugit; qui cum Latio concitato Romanos graviter urgeret, A. Postumius
dictator dictus apud Regilli lacum cum hostibus conflixit. Ubi cum victoria
nutaret, magister equitum equis frenos detrahi iussit, ut irrevocabili impetu
ferrentur, ubi et aciem Latinorum fuderunt et castra ceperunt. Sed inter eos
duo iuvenes candidis equis insigni virtute apparuerunt, quos dictator
quaesitos, ut dignis muneribus honoraret, non reperit: Castorem et Pollucem
ratus communi titulo dedicavit.
|