|
31. Lucius Papirius, a velocitate Cursor, cum consulem se
adversis ominibus adversum Samnites progressum esse sensisset, ad auspicia
repetenda Romam regressus edixit Fabio Rullo, quem exercitui praeponebat, ne
manum cum hoste consereret. Sed ille opportunitate ductus pugnavit. Reversus
Papirius securi eum ferire voluit; ille in urbem confugit nec supplicem tribuni
tuebantur. Deinde pater lacrimis, populus precibus veniam impetrarunt. Papirius
de Samnitibus triumphavit. Idem cum Praenestinum praetorem gravissime
increpuisset: Expedi, inquit, lictor, secures. Et cim eum metu mortis attonitum
vidisset, incommodam ambulantibus radicem excidi iussit.
32. Quintus Fabius Rullus, primus ex ea familia ob virtutem
Maximus, magister equitum a Papirio ob Samnitem victoriam securi paene
percussus, primum de Apulis et Nucerinis, iterum de Samnitibus, tertio de
Gallis Umbris Marsis atque Tuscis triumphavit. Censor libertinos tribubus amovit.
Iterum censor fieri noluit dicens non esse ex usu reipublicae eosdem censores
saepius fieri. Hic primus instituit, uti equites Romani Idibus Quinctilibus ab
aede Honoris equis insidentes in Capitolium transirent. Mortuo huic tantum
aeria populi liberalitate congestum est, ut inde filius viscerationem et epulam
publiee daret.
|