XXXIX. De rustico et mustela

Preda viri predo murum mustela precatur:
Da veniam, debes parcere, parce michi.
Quod caret hoste domus, quod abest a sorde, fatetur
Esse meum, pro me te rogat, ergo fave.
Servicio me redde tuo, michi redde laboris
Premia. pro dono sit mea vita michi.
Ille refert: Operum debetur gracia menti,
Non operi. gratum mens bona reddit opus.
Nemo, licet prosit, nisi vult prodesse, meretur.
Nam prodesse potest hostis obesse volens.
Cum michi prodesses, michi non prodesse volebas.
Hostibus ipsa meis et meus hostis eras.
Non michi monstra necans, sed eras tibi provida soli.
Sic panem poteras rodere sola meum.
Pane meo pinguis michi da pinguedinis usum,
Dampnis penso necem, digna perire peri.
Nil honorat factum, nisi facti sola voluntas.
Non operis fructum, sed noto mentis opus.