XXVI. De agno et lupo

Cum grege barbato dum ludit iunior agnus,
Tendit in hunc menti dissona verba lupus:
Cur olidam munda sequeris plus matre capellam?
Lac tibi preberet dulcius ipsa parens.
Est prope, festina, matrem pete, munera matris
Lac bibe. nam servat ubera plena tibi.
Agnus ad hec: Pia capra michi lac dulce propinat,
Me vice matris alit, me vice matris amat.
Non michi, sed domino prodest me vivere. vivo
Ut metat in tergo vellera multa meo.
Ergo michi prestat nutriri lacte caprino,
Quam lac matris habens mergar in ore tuo.
Omnes vincit opes securam ducere vitam.
Pauperius nichil est, quam miser usus opum.
Nil melius sano monitu, nil peius iniquo.
Consilium sequitur certa ruina malum.