XXVIII. De leporibus et ranis

Silva sonat, fugiunt lepores, palus obviat, herent.
Fit mora, respiciunt ante retroque, timent.
Dum librant in mente metus, se mergere pacti,
Se metui et ranas stagna subire vident.
Unus ait: Sperare licet. non sola timoris
Turba sumus. vano rana timore latet.
Spem decet amplecti. spes est via prima salutis.
Sepe facit metui non metuenda metus.
Corporis est levitas et mentis inhercia nobis.
Ista fuge causam suggerit, illa fugam.
Sic metuat quicunque timet, ne mole timoris
Spe careat. gravis est spe fugiente timor.
Speret qui metuit. morituros vivere vidi
Spe duce, victuros spe moriente mori.