XXXV. De graculo et pavone

Graculus invento picti pavonis amictu,
Se polit et socias ferre superbit aves.
Quem fore pavonem pavonis penna fatetur,
Pavonum generi non timet ire comes.
Pavo dolum sentit, falsi pavonis honorem
Increpat et domitam verbere nudat avem.
Nuda latet, sociosque fugit, minuique pudorem
Sic putat. hanc duro corripit ore comes:
Ascensor nimius nimium ruit. aptus in imis
Est locus. hec levis est, illa ruina gravis.
Qui plus posse putat sua quam natura ministrat,
Posse suum superans, se minus esse potest.
Si tibi nota satis nature meta fuisset,
Non vilis nec inops nec sine veste fores.
Cui sua non sapiunt, alieni sedulus auceps
Qui non est rapiens, desinit esse quod est.