XLII. De leone et equo

Tondet equs pratum, petit hunc leo. causa leonem
Hec movet, ut fiat esca leonis equs.
Inquit equo: Mi frater, ave, fruor arte medendi,
Et comes et medicus sum tibi. paret equs.
Sentit enim fraudem et fraudi fraude resistit,
Mente prius texens recia fraudis ait:
Quesitus placidusque venis, te temporis offert
Gracia, te rogitat pes michi sente gravis.
Hic favet, instat equo. subiecto vertice calcem
Inprimit et sopit membra leonis equs.
Vix fugit ille sopor, vix audet vita reverti,
Vix leo colla movens respicit. hostis abest.
Se leo sic dampnat: Pacior pro crimine penam,
Nam gessi speciem pacis et hostis eram.
Quod non es, non esse velis. quod es, esse fatere.
Est male quod non est, qui negat esse quod est.