XLVI. De lupo et vulpe

Ditat preda lupum, ducit lupus ocia longo
Fausta cibo. vulpes invidet, ista movet:
Frater, ave. miror cur tanto tempore mecum
Non fueris. nequeo non memor esse tui.
Ille refert: Pro me vigilet tua cura, precari
Numina non cessas, ne mea vita ruat.
Fraude tamen munita venis, falsoque venenum
Melle tegis. dolor est copia nostra tibi.
Extorquere paras aliquid, furtumque minaris,
Sed mea furtivam respuit esca gulam.
Spreta redit, spretam stimulat dolor, apta dolori
Fraus subit, ad pecorum transvolat illa ducem.
Hunc monet hijs verbis: Tua gracia muneris instar
Sit michi, namque lupum dat mea cura tibi.
Hostem perde tuum. tuto iacet hostis in antro.
Vir favet. antra petit, hic necat ense lupum.
Ista lupi consumit opes, sed floret ad horam
Vita nocens. Vulpes casse retenta gemit:
Cur nocui? nocet ecce michi nocuisse nocivo.
Iure cado, cuius concidit arte lupus.
Vivere de rapto vitam rapit. invidus instans
Alterius dampnis, in sua dampna redit.