LVIII. De cervo

Motus voce canum cervus fugit, avia silue
Deserit, arva tenet, claustra bovina subit.
Bos ait: Aut luci tenebras aut equora campi
Tucius intrares, hinc piger, inde levis.
Huc veniet custosque boum stabulique magister.
Si duo vel tantum te videt alter, obis.
Cervus ait: Michi vestra necem clemencia demat.
Condite me latebris, dum iuvet umbra fugam.
Hunc tumulat fenum. Presepe revisit arator,
Frondibus et feno munit alitque boves.
Hic redit ac cervus vitasse pericula gaudet,
Bobus agit grates. E quibus unus ait:
Est leve, vitare cecum. si venerit Argus,
Argum si poteris fallere, victor eris.
Centum fert oculos. cui se debere fatentur
Et domus et servi totaque iura loci.
Res tua te reperit Argum, res altera cecum.
Qui tibi dormitat scit vigilare sibi.
Hic silet. Argus init stabulum bobusqe ministrat.
Plus equo tenues viderat esse boves.
Dum munit presepe cibo, dum fulgurat ira,
Ausa videre diem cornua longa videt.
Quid latet hic? quid, ait, video? sentitque latentem,
Et bona fortune munera letus habet.
Exulis est non esse suum, vigilare potentis,
Stertere servorum, velle iuvare pii.