Carmina LVI-LX

LVI.

Derides quoque, fur, et impudicum
Ostendis digitum mihi minanti?
Eheu me miserum, quod ista lignum est,
Quae me terribilem facit videri.
Mandabo domino tamen salaci,
Ut pro me velit irrumare fures.

LVII.

Cornix et caries vetusque bustum,
Turba putida facta saeculorum,
Quae forsan potuisset esse nutrix
Tithoni Priamique Nestorisque,
Illis ni pueris anus fuisset,
Ne desim sibi, me rogat, fututor.
Quid si nunc roget ut puella fiat?
Si nummos tamen haec habet, puella est.

LVIII.

Quicumque nostram fur fefellerit curam,
Effeminato verminet procul culo;
Quaeque hic proterva carpserit manu poma
Puella, nullum reperiat fututorem.

LIX.

Praedictum tibi ne negare possis:
Si fur veneris, impudicus exis.

LX.

Si quot habes versus, tot haberes poma, Priape,
Esses antiquo ditior Alcinoo.