Carmina XXXI-XXXV

XXXI.

Donec proterva nil mei manu carpes,
Licebit ipsa sis pudicior Vesta.
Sin, haec mei te ventris arma laxabunt,
Exire ut ipsa de tuo queas culo.

XXXII.

Uvis aridior puella passis,
Buxo pallidior novaque cera,
Collatas sibi quae suisque membris
Formicas facit altiles videri,
Cuius viscera non aperta Tuscus
Per pellem poterit videre aruspex,
Quae suco caret estque pura pumex
(Nemo viderit hanc ut expuentem,
Quam pro sanguine pulverem scobemque
In venis medici putant habere),
Ad me nocte solet venire et affert
Pallorem maciemque larvalem.
Ductor ferreus insulariusque
Lanternae videor fricare cornu.

XXXIII.

Naidas antiqui Dryadasque habuere Priapi,
Et quo tenta dei vena subiret, erat
Nunc adeo nihil est, adeo mea plena libido est,
Ut Nymphas omnis interiisse putem.
Turpe quidem factu, sed ne tentigine rumpar,
Falce mihi posita fiet amica manus.

XXXIV.

Cum sacrum fieret deo salaci,
Conducta est pretio puella parvo,
Communis satis omnibus futura,
Quae quot nocte viros peregit una
Tot verpas tibi dedicat salignas.

XXXV.

Pedicabere, fur, semel; sed idem
Si praedatus eris bis, irrumabo;
Et si tertia furta molieris,
Ut poenam patiare et hanc et illam,
Pedicaberis irrumaberisque.