Lib. Cap. Par.

 1 1,   1,  1|             gravida confessa est, nec mox Fama dubitavit, cum Amulii
 2 1,   1,  1| consecrationis speciem praebuere. Cui mox Iulius Proculus fidem fecit,
 3 1,   1,  2|               victoria est, quam ille mox parricidio foedavit. Flentem
 4 1,   3,  1|              pro libertate corripuit, mox pro finibus, deinde pro
 5 1,   5,  1|               Hactenus pro libertate, mox de finibus cum isdem Latinis
 6 1,   7,  1|                ne qui subesset dolus, mox, ubi solitudinem vident,
 7 1,   7,  1|              deos geniosque venerati, mox eosdem, postquam esse homines
 8 1,  12,  1|        Hactenus cum singulis gentium, mox acervatim; sic tamen quoque
 9 1,  13,  1|           alius cladi finis fuit quam mox dirimeret, postremusque
10 1,  14,  1|                            1-~ ~Omnis mox Italia pacem habuit - quid
11 1,  17,  1|               capta urbe consenuit et mox supplices de hoste Gallo
12 1,  18,  2|      abrumpitur, paulisper substitit. Mox cum videret opulentissimam
13 1,  18,  7|             navigandi fecit audaciam. Mox deinde ventis remisque properatum
14 1,  20,  1|             simile nivibus suis: quae mox ut caluere pugna, statim
15 1,  20,  1|               in Capitolio discinxit. Mox Ariovisto duce vovere de
16 1,  22,  6|              transfugis Hannibal, qui mox terga pugnantium ceciderunt,
17 1,  22,  6|            Tarentumque peragrare; ubi mox et ipse et exercitus ardor
18 1,  23,  1|            dedit regnumque concessit, mox, ne quid esset hostile,
19 1,  24,  1|        corruperat. Primum trepidatio, mox fuga, deinde triumphus fuerunt.
20 1,  33,  2|          patris et patrui Scipio ille mox Africanum invasit, isque
21 1,  35,  1|           quod volebat, ita concitat. Mox a Perperna domitus et captus
22 1,  36,  2|                                  2-~ ~Mox non ipsum modo, sed Bocchum
23 1,  38,  2|        orientem, ut, quod ex captivis mox cognitum est, ex splendore
24 1,  40,  3|               humanos cibos compulit; mox subrutus Piraei portus sex
25 1,  40,  3|         sacris suis famaeque donavit. Mox cum Euboea atque Boeotia
26 1,  40,  4|              marina pristis evaserat. Mox clade conversa, cum ex mora
27 1,  41,  1|            primum ictum concurrerent. Mox ubi circumfusa undique rostra
28 1,  45,  1|            amisimus. Nec ulla de rege mox ultio; quippe perpetua trans
29 1,  45,  4|      circumdatam, primum fame domuit, mox audentem eruptiones in vallo
30 1,  47,  1|             prima nos victa corrupit, mox Asiatica Pergameni regis
31 1,  47,  1|             non ab opulentia paritura mox egestatem? Haec Catilinam
32 2,   7,  1|               magis fuit quam bellum. Mox imperio per diversa terrarum
33 2,   7,  1|            primo duo milia ex obviis, mox iure belli refractis ergastulis
34 2,   9,  2|           duces subsistente saevitia; mox atrocius et cruentius, per
35 2,   9,  5|             nefanda strage diripitur. Mox in urbe quadruplici agmine
36 2,  10,  2|               Herculeius proluderent; mox hoc apud Segoviam, illis
37 2,  13,  5|              terra marique perdomuit. Mox dedentibus esse omnia ablata
38 2,  13,  8|             aciem Crastini pilum, qui mox adacto in os gladio - sic
39 2,  13, 10|     infestorum hostium tela summovit, mox in paeninsulam Pharon subitus
40 2,  13, 13|              et tempestate saevirent. Mox circa obsidione urbium utrimque
41 2,  14,  1|               si non collega quondam, mox aemulus Caesarianae potentiae,
42 2,  19,  2|          fortissime dimicans cecidit. Mox circumlato eius per urbes,
43 2,  20,  1|            noxiae etiam dulces fuere. Mox et ardores per Armeniam
44 2,  21,  1|              purpureo in altum dedit. Mox secutus Antonius, sed instare
45 2,  33,  1|             maritimis Caesar accepit. Mox ipse praesens hoc deduxit
46 2,  33,  2|     rebellandi finis Hispaniae. Certa mox fides et aeterna pax, cum