Lib. Cap. Par.

 1 1,   1,  1|      auctoritate patres, ob aetatem senatus vocabatur. His ita ordinatis
 2 1,   1,  3|          artibus miscuisset. Hic et senatus maiestatem numero ampliavit,
 3 1,  12,  2|           adeo tum terrori erat, ut senatus consuli denuntiaret ne tantum
 4 1,  13,  1|         populi Romani fortitudinem, senatus sapientiam, ducum magnanimitatem.
 5 1,  13,  1|        renascuntur». Qui autem ille senatus fuit, cum perorante Appio
 6 1,  22,  7|          Egebat aerarium: opes suas senatus in medium libens protulit,
 7 1,  31,  1|             urbis inciperet; medium senatus elegit, ut urbs tantum loco
 8 2,   3,  1|       recepisset, inde quoque obvia senatus manu ab Opimio consule oppressus
 9 2,   4,  1|          Tum vero iam conspiratione senatus, ipso quoque iam Mario consule,
10 2,   5,  1|           viribus, sed ipsius etiam senatus auctoritate totiusque Italiae
11 2,   5,  1| peculabantur suo iure rem publicam; senatus exsilio Metelli, damnatione
12 2,   9,  2|       cruentius, per ipsius viscera senatus grassante victoria; ultimo
13 2,   9,  3|            insedit. Tum ex consulto senatus adversariis hostibus iudicatis
14 2,   9,  4|              cum de revocandis quos senatus hostes iudicaverat ad populum
15 2,   9,  5|      porrexerat salutanti. Haec tot senatus funera intra Kalendas et
16 2,   9,  6|              in antecessum sanguine senatus sibi parentabant, obsessaque
17 2,  12,  1|        Longini, quae familiae! quae senatus insignia! Lentulus quoque
18 2,  13,  2|         duces eius inspicias, totus senatus in partibus; si exercitus,
19 2,  13,  4|             De successione Caesaris senatus idemque Pompeius agitabat,
20 2,  13,  4|           Nec Pompei ad Italia quam senatus ab urge fuga turpior: quam
21 2,  13, 14|          Ibi in curuli sedentem cum senatus invasit, tribusque et viginti
22 2,  16,  1|            non privatis, sed totius senatus suffragiis iudicatum hostem
23 2,  30,  2|           ipse, quod numquam alias, senatus cognomen ex provincia dedit.~