Lib. Cap. Par.

 1 1,   5,  1|       veneratus est pactusque victoriam templa promisit et reddidit,
 2 1,   6,  2|    sapiens veram sciebat esse victoriam, quae salva fide et integra
 3 1,   9,  1|       tela iaculatus novum ad victoriam iter sanguinis sui limite
 4 1,  13,  1|     eaedem ferae, quae primam victoriam abstulerunt, secundam parem
 5 1,  13,  1|       est. Quippe post primam victoriam intellecta vir callidus
 6 1,  13,  2|       tot gentibus spolia, ut victoriam suam Roma non caperet. Nec
 7 1,  18,  8|        interceptam tempestate victoriam et triumphum perisse naufragio.
 8 1,  22,  7|        qui novam de Hannibale victoriam commentus est, non pugnare.
 9 1,  23,  1|    praeferebat, et manifestam victoriam nata in praetoria puppi
10 1,  26,  1| spiritu male partam revomuere victoriam. Ipse rex Aepulo equo inpositus,
11 1,  32,  1|       Metellus dimicasset, ad victoriam Mummius venit. Hic alterius
12 1,  34,  4|     vellet et sine exceptione victoriam, eo necessitatum compulsi
13 1,  35,  1|    maturam, ita infamem fecit victoriam, quippe cum contra fas deum
14 1,  37,  2|      Romanus hostibus domitis victoriam exprobravit. ~
15 2,  13,  9|      cruenta, sed docta et ad victoriam efficax «miles, faciem feri!»,
16 2,  13, 13|       barbaros. Sed videlicet victoriam desperantibus Pompeis liberis,
17 2,  17,  3|   verbo tantum esse virtutem! Victoriam illi proelio error dedit.
18 2,  21,  1|  apparuit magnitudo quam post victoriam. Quippe inmensae classis