Lib. Cap. Par.

 1 1,   1,  1|            rei publicae penes senes esset, qui ex auctoritate patres,
 2 1,   1,  4|   transfugam apud hostis hinc fides esset. Cui Gabiis, ut voluerat,
 3 1,  10,  1|        potestatem, ut in ultro plus esset nec ipse posset aestimare
 4 1,  18,  6|           cum iam Sicilia suburbana esset populi Romani provincia,
 5 1,  18,  9|            saevire, cum iam in mari esset deleta Carthago. ~
 6 1,  23,  1|             concessit, mox, ne quid esset hostile, Thebas et Euboean
 7 1,  33,  3|           initio belli vi oppressus esset, summus vir aestu et audacia,
 8 1,  45,  2|          nec enim fas erat ut liber esset receptator hostium atque
 9 2,   8,  2| Adfluentibus in diem copiis cum iam esset iustus exercitus, e viminibus
10 2,  12,  1|          summum nefas, nisi amplius esset, propter quod biberunt.
11 2,  13, 12|          per viscera exegit et, ubi esset quodam requirente respondit
12 2,  13, 13|                 13-~ ~Quasi numquam esset dimicatum, sic arma rursus
13 2,  13, 13|    convenisset et hic omnium sensum esset; «Quo usque?» novissime
14 2,  16,  2|           paci, gravis rei publicae esset Antonius, quasi ignis incendio
15 2,  17,  2|          imago se optulit, et, quae esset interrogata, «Tuus», inquit, «
16 2,  20,  1|            hoc quoque ex arte ducis esset obrepere, relicta repente
17 2,  21,  1|            Antonius, quasi facilior esset Partho Romanus. Igitur dominationem
18 2,  33,  1|      victoriae Romanae stans potius esset quem incensa monumentum. ~