Lib. Cap. Par.

 1 1,   1,  1|         facit, et statim mira vis hominum: Latini Tuscique pastores,
 2 1,   7,  1| terribilis fuit, ut plane nata ad hominum interitum, urbium stragem
 3 1,   7,  1|           satis constat vix mille hominum fuisse, duce Manlio arcem
 4 1,   7,  1|          aliud, nisi ut destinata hominum ac deorum domicilio civitas
 5 1,  10,  1|     vastavit. Qua victoria tantum hominum, tantum agrorum redactum
 6 1,  22, 10|      omnium favore et admiratione hominum ac deorum! Compulsus ad
 7 1,  31,  1|          machina, nova perditorum hominum manus quasi ex obruto incendio
 8 1,  40,  3|   Postquam domuerat ingratissimos hominum, tamen, ut ipse dixit, in
 9 2,   5,  1|        dies, cum subito tanta vis hominum undique apparuit, ut hostium
10 2,   8,  1|     obnoxii, tamen quasi secundum hominum genus sunt et in bona libertatis
11 2,   9,  7|      moreretur. Possis singulorum hominum singulorum ferre poenas:
12 2,  34,  1|        inpleverant; et tamen ipse hominum color ab alio venire caelo