Lib. Cap. Par.

 1 1,   7,  1|         mox eosdem, postquam esse homines liquebat, alioquin nihil
 2 1,  22,  4|     fovissent - horribile dictu - homines a meridie et sole venientes
 3 1,  38,  3|           imperii nuntium non per homines, ut solebat, populus Romanus
 4 1,  40,  3|          forent Romanae civitatis homines interfici iussit? Tum quidem
 5 1,  41,  1|           recuperaverit et terrae homines suos reddidit. Quid prius
 6 1,  43,  1|           rabie maria corruperat. Homines feros atque silvestris mireris
 7 2,   8,  1| imperaverint, illi infimae sortis homines, hi pessumae auxere ludibriis
 8 2,   8,  1|           milia amplius coissent, homines non modo effugisse contenti,
 9 2,  26,  1|        efficacis tamen apud tales homines stoliditatis, qui foculum
10 2,  30,  2|      Germania pax erat, ut mutati homines, alia terra, caelum ipsum