Cap.

 1 1 |         vim et religionem quantam rei publicae dignitas postulat,
 2 4 |         in hunc cui video maximas rei publicae tempestates esse
 3 6 |     severitatis Catilinam exitium rei publicae intra moenia molientem
 4 9 |    deserere possit. Atque huiusce rei coniecturam de tuo ipsius
 5 22|           plus adferat dignitatis rei militaris quam iuris civilis
 6 22|    dicendum est enim quod sentio--rei militaris virtus praestat
 7 49| competitorem; ei vim denuntiabat, rei publicae minabatur. ~50.
 8 50|          sit quantaque desperatio rei publicae, si ille factus
 9 51|       enim dixit duo corpora esse rei publicae, unum debile infirmo
10 51|      neque tamen satis severe pro rei indignitate decrevit; nam
11 61|  sapientem nihil opinari, nullius rei paenitere, nulla in re falli,
12 64|      posuisset, aliquo te cum hoc rei publicae vinculo esse coniunctum;
13 74|      auctoritatem, tu gubernacula rei publicae petas fovendis
14 79|          et natura et fortuna cum rei publicae salute coniunctum
15 80|           aliquando aliquod malum rei publicae quaeritur. Inita
16 82|        sed vigilantem consulem de rei publicae praesidio demoveri
17 82|     quantum auctoritatis, quantum rei publicae praesidi; sed,
18 83|    sustinendum>. Quamquam huiusce rei potestas omnis in vobis
19 83| importunissimus gladiator, hostis rei publicae iudicaret? ~84.
20 84|       nemo etiam in illo sacrario rei publicae, in ipsa, inquam,
21 86|         ita sint, iudices, primum rei publicae causa, qua nulla
22 90|        Romani beneficium, reddite rei publicae consulem, date