Cap.

 1 3 |           consule? Quis mihi in re publica potest aut debet esse coniunctior
 2 3 |        coniunctior quam is cui res publica a me iam traditur sustinenda
 3 4 |       intersit duos consules in re publica Kalendis Ianuariis esse. ~
 4 5 |            amici fortunas quam res publica consulem ad communem salutem
 5 6 |            non appetivi, sed ab re publica mihi impositam sustinui,
 6 6 |   postulabat. Quod si tum, cum res publica vim et severitatem desiderabat,
 7 24|        consilio et periculo cum re publica tum etiam nostris rebus
 8 42|            dedit ei facultatem res publica liberalitatis, qua usus
 9 52|    viderent, omnes qui illam ab re publica pestem depellere cupiebant
10 54|            senatus consulto, de re publica respondebo. ~
11 75|            quod ille vir in hac re publica potissimum natus esset;
12 78|          enim te ad accusandum res publica adduxit. Credo, Cato, te
13 78|            dies atque noctes de re publica cogitantem! Non usque eo
14 79|           Kalendis Ianuariis in re publica duo consules. ~80.
15 83|           defensorem, socium in re publica, consulem non cupidum, consulem,
16 83|      illius ut orbetur auxilio res publica, ut minuatur contra suum
17 84| adiutoribus hoc quod conceptum res publica periculum parturit consilio
18 85|           suis praesidiis erit res publica, facile et magistratuum
19 86|       summa et vobis cognita in re publica diligentia moneo, pro auctoritate