Cap.

 1 3 |                         Et primum M. Catoni vitam ad certam
 2 3 |         mei probem. A quo tandem, M. Cato, est aequius consulem
 3 10|         si hoc idem Q. Hortensio, M. Crasso, clarissimis viris,
 4 13|           auctoritate, non debes, M. Cato, adripere maledictum
 5 16|       quam in homine nobilissimo, M. Aemilio. Etenim eiusdem
 6 31|          de rege Pyrrho triumphus M'. Curi, de Philippo T. Flaminini,
 7 31|          T. Flaminini, de Aetolis M. Fulvi, de rege Perse L.
 8 32|      bello virtus enituit egregia M. Catonis, proavi tui; quo
 9 36|       opera, gratia, nobilitate a M. Herennio superari posse
10 36|  antecellentem a Cn. Mallio? quis M. Scaurum, hominem gravissimum,
11 48|  diligentia et facultate dicendi, M. Crassus, ego in extremo
12 54|   Sulpicio, de equitum centuriis, M. Catoni, homini in omni
13 56| munitiores esse debebant. Accusat M. Cato qui cum a Murena nulla
14 58|                     Venio nunc ad M. Catonem, quod est fundamentum
15 58|          ea soli huic obsint bona M. Catonis quae ille adeptus
16 59|         atque florentissimo viro, M. Catoni, incumbenti ad eius
17 61|        iucunda sunt disputabo. In M. Catone, iudices, haec bona
18 62|         Hoc homo ingeniosissimus, M. Cato, auctoribus eruditissimis
19 83|  tantisque in periculis est tuum, M. Cato, qui mihi non tibi,