Cap.

 1 1 |           centu riatis L. Murenam consulem renuntiavi, ut ea res mihi
 2 2 |        communicata vobiscum, idem consulem vestrae fidei commendat
 3 3 |          fuisse rectum Cato me et consulem et legis ambitus latorem
 4 3 |      tandem, M. Cato, est aequius consulem defendi quam a consule?
 5 3 | designatiis potissimum consul qui consulem declaravit auctor benefici
 6 5 |         fortunas quam res publica consulem ad communem salutem defendendam
 7 13|      aliquo convicio neque temere consulem populi Romani saltatorem
 8 52|           cum in metu et periculo consulem viderent, id quod est factum,
 9 78|      atque testor. Audite, audite consulem, iudices, nihil dicam adrogantius,
10 79|       restiterunt. Hi et integrum consulem et bonum imperatorem et
11 79|       iudices, his vos si alterum consulem tradideritis, plus multo
12 82|          interfici sed vigilantem consulem de rei publicae praesidio
13 83| defensorem, socium in re publica, consulem non cupidum, consulem, quod
14 83|    publica, consulem non cupidum, consulem, quod maxime tempus hoc
15 88|           matrem quae misera modo consulem osculata filium suum nunc
16 89|           ante diebus factum esse consulem Murenam nuntii litteraeque
17 90|  beneficium, reddite rei publicae consulem, date hoc ipsius pudori,
18 90|           est, domesticum et suum consulem potissimum avellere. Quem
19 90|           confirmatio mea, consul consulem, iudices, ita commendo <