Cap.

 1 1 |            a dis immortalibus sum, iudices, more institutoque maiorum
 2 2 |                 Quae cum ita sint, iudices, et cum omnis deorum immortalium
 3 3 |         movet, non solum ut vobis, iudices, quibus maxime debeo, verum
 4 7 |                            Sed me, iudices, non minus hominis sapientissimi
 5 7 |            se defendere. Huic ego, iudices, satis facere cupio vosque
 6 8 |             Mihi autem cum Murena, iudices, et magna et vetus amicitia
 7 10|        deesse voluerunt. Ego vero, iudices, ipse me existimarem nefarium
 8 11|                         Intellego, iudices, tris totius accusationis
 9 12|                          Hic vero, iudices, et fuit in Asia et viro
10 14|             nihil, inquam, omnino, iudices. Sic a me consul designatus
11 17|          Quamquam ego iam putabam, iudices, multis viris fortibus ne
12 31|          ego longe secus existimo, iudices; deque eo pauca disseram;
13 42| accusatorum atque indicum; cogendi iudices inviti, retinendi contra
14 43|                Et quoniam ostendi, iudices, parem dignitatem ad consulatus
15 47|        tollerentur. Idem editicios iudices esse voluisti, ut odia occulta
16 48|            versor et quoad possum, iudices, occurro vestrae satietati.
17 55|    conquerar. Nam cum saepe antea, iudices, et ex aliorum miseriis
18 56|              Quae cum sunt gravia, iudices, tum illud acerbissimum
19 58|             In quo ego accusatore, iudices, primum illud deprecabor
20 59|          in posterum prospicientes iudices restiterunt. Nolo accusator
21 60|         iudicasset, iniquam legem, iudices, et miseram condicionem
22 61|           disputabo. In M. Catone, iudices, haec bona quae videmus
23 69|      quarum ex numero multi sedent iudices; quid? si multi homines
24 72|            factum a Murena omnino, iudices, non est, ab eius amicis
25 78|           laberis. Ego quod facio, iudices, cum amicitiae dignitatisque
26 78|           Audite, audite consulem, iudices, nihil dicam adrogantius,
27 79|   compressi etiam domi meae saepe, iudices, his vos si alterum consulem
28 79|         consecuti. Magni interest, iudices, id quod ego multis repugnantibus
29 80|          in hac civitate consilia, iudices, urbis delendae, civium
30 80|        sceleri resisto. Sed moneo, iudices. In exitu iam est meus consulatus;
31 81|                Atque ad haec mala, iudices, quid accedat aliud non
32 82|                     Qui locus est, iudices, quod tempus, qui dies,
33 83|           omnis in vobis sita est, iudices; totam rem publicam vos
34 84|                      Mihi credite, iudices, in hac causa non solum
35 86|                 Quae cum ita sint, iudices, primum rei publicae causa,
36 86|        adductus oro atque obsecro, iudices, ut ne hominis miseri et
37 86|       perditus vester est supplex, iudices, vestram fidem obtestatur, <
38 87|       Nolite, per deos immortalis! iudices, hac eum cum re qua se honestiorem
39 87|           Atque ita vos L. Murena, iudices, orat atque obsecrat, si
40 87|    consulatus magnam habere debet, iudices; una enim eripiuntur cum
41 88|     praeclaro consulatu non video, iudices; quae vero miseranda sunt,
42 90|            et misericordia vestra, iudices, conservate populi Romani
43 90|  confirmatio mea, consul consulem, iudices, ita commendo <ut> cupidissimum