|
67.
Qua re, ut ad id quod institui revertar, tolle mihi e causa nomen Catonis,
remove vim, praetermitte auctoritatem quae in iudiciis aut nihil valere aut ad
salutem debet valere, congredere mecum criminibus ipsis. Quid accusas, Cato,
quid adfers ad iudicium, quid arguis? Ambitum accusas; non defendo. Me
reprehendis, quod idem defendam quod lege punierim. Punivi ambitum, non
innocentiam; ambitum vero ipsum vel tecum accusabo, si voles. Dixisti senatus
consultum me referente esse factum, si mercede obviam candidatis issent, si
conducti sectarentur, si gladiatoribus volgo locus tributim et item prandia si
volgo essent data, contra legem Calpurniam factum videri. Ergo ita senatus
iudicat, contra legem facta haec videri, si facta sint; decernit quod nihil
opus est, dum candidatis morem gerit. Nam factum sit necne vehementer
quaeritur; sin factum sit, quin contra legem sit dubitare nemo potest.
68.
Est igitur ridiculum, quod est dubium, id relinquere incertum, quod nemini
dubium potest esse, id iudicare. Atque id decernitur omnibus postulantibus
candidatis, ut ex senatus consulto neque cuius intersit, neque contra quem sit
intellegi possit. Qua re doce ab L. Murena illa esse commissa; tum egomet tibi
contra legem commissa esse concedam. 'Multi obviam prodierunt de provincia
decedenti.' Consulatum petenti solet fieri; eccui autem non proditur
revertenti? 'Quae fuit ista multitudo?' Primum, si tibi istam rationem non
possim reddere, quid habet admirationis tali viro advenienti, candidato
consulari, obviam prodisse multos? quod nisi esset factum, magis mirandum
videretur.
69.
Quid? si etiam illud addam quod a consuetudine non abhorret, rogatos esse
multos, num aut criminosum sit aut mirandum, qua in civitate rogati infimorum
hominum filios prope de nocte ex ultima saepe urbe deductum venire soleamus, in
ea non esse gravatos homines prodire hora tertia in campum Martium, praesertim
talis viri nomine rogatos? Quid? si omnes societates venerunt quarum ex numero
multi sedent iudices; quid? si multi homines nostri ordinis honestissimi; quid?
si illa officiosissima quae neminem patitur non honeste in urbem introire tota
natio candidatorum, si denique ipse accusator noster Postumus obviam cum bene
magna caterva sua venit, quid habet ista multitudo admirationis? Omitto
clientis, vicinos, tribulis, exercitum totum Luculli qui ad triumphum per eos
dies venerat; hoc dico, frequentiam in isto officio gratuitam non modo
dignitati nullius umquam sed ne voluntati quidem defuisse.
|