Carm. Ver.

 1   5, 7 |                         da mi basia mille, deinde centum,~
 2  10, 21|                         at mi nullus erat nec hic neque
 3  10, 25|      quaeso' inquit 'mihi, mi Catulle, paulum~
 4  13, 1 |              CENABIS bene, mi Fabulle, apud me~
 5  14, 10|                    non est mi male, sed bene ac beate,~
 6  27, 2 |                      inger mi calices amariores,~
 7  28, 3 |        Verani optime tuque mi Fabulle,~
 8  30, 8 |   amorem, quasi tuta omnia mi forent.~
 9  31, 5 |                        vix mi ipse credens Thuniam atque
10  37, 11|                 puella nam mi, quae meo sinu fugit,~
11  51, 1 |                       ILLE mi par esse deo videtur,~
12  51, 7 |    aspexi, nihil est super mi~
13  67, 43|  quos diximus, utpote quae mi~
14  72, 6 |                      multo mi tamen es vilior et levior.~
15  76, 26|              o di, reddite mi hoc pro pietate mea.~
16  77, 3 |           sicine subrepsti mi, atque intestina perurens~
17  83, 1 |                     LESBIA mi praesente viro mala plurima
18  92, 1 |                     LESBIA mi dicit semper male nec tacet
19  99, 13|                         ut mi ex ambrosia mutatum iam
20 107, 4 | quod te restituis, Lesbia, mi cupido.~