Vit. Cap.

1   ant, 29|        Suffragatoribus non cito credidit, sed semper diu quaesivit,
2  pert, 10|   volens imperare. Quo quidem - credidit, dum sibi quidam servus,
3  macr, 11|     Latini sunt, respondisse se credidit, sed non minus risui est
4   hel, 16|     aure surdiori imperari sibi credidit, ut urbe pelleretur, itaque
5  max1, 9 |         erat Thrax et barbarus, credidit. Nobilem circa se neminem
6    mb, 6 |    neque aliis potius quam sibi credidit. Quare et a senatu multum
7  gal1, 9 |         homo ineptus eludere se credidit populum Romanum, sed, ut
8  gal1, 17| laudaret. [Peior tamen ille qui credidit.] Saepe ad tibicinem processit,
9  prob, 6 |        sume, quos Claudius mihi credidit. isti enim sunt, qui quadam