Vit. Cap.

 1  comm, 10| adposito, qui se vermes sectari crederet, capite suppuratum reddebat
 2   sev, 15|   haberet idque dici ad his vel crederet vel audiret, qui sibi augurabantur
 3  macr, 7 |       litteris, cum omnino nemo crederet de Antonini morte, silentium
 4  max1, 9 |         cum immortalem se prope crederet ob magnitudinem corporis
 5  max2, 2 |      legeret, me praetermisisse crederet aliquid, quod ad rem pertineret.
 6  max2, 7 |         ne quis me hoc nescisse crederet, quod re vera magnum stuporem
 7  gor1, 6 |        quasi filium migrasse se crederet, numquam cum eo laverit,
 8   tyr, 3 |     Gallienus in Gallia positum crederet quasi custodi vitae et morum
 9   tyr, 18|      nec Aureolo nec Odenato se crederet. Alii adserunt privatum
10   tac, 15|      quis me legens legisse non crederet. ~16.