Vit. Cap.
1 pius, 1 | Lamia Silvanus, per minorem Marcus Antoninus fuere. Ipse Antoninus
2 pius, 10| et hoc habetur, quod, cum Marcus mortuum educatorem suum
3 ant, 1 | filia, fuere. Natus est Marcus Romae VI. kl. Maias in monte
4 ant, 1 | Faustinam, consobrinam suam. Marcus Antoninus principio aevi
5 ant, 5 | decem et octo annos agens, Marcus haberetur, amitae Marci
6 ant, 5 | adoptaret, ita tamen ut et Marcus sibi Lucium Commodum adoptaret.
7 ant, 6 | summis obsequiis patris Marcus, quamvis non deessent, qui
8 ant, 8 | patri dederunt. Dabat se Marcus totum et philosophiae, amorem
9 ant, 8 | peperit. Quae omnia mala Marcus et Verus sua cura et praesentia
10 ant, 8 | postularent. Et Verum quidem Marcus Capuam usque prosecutus
11 ant, 8 | Sed cum Romam redisset Marcus cognovissetque Verum apud
12 ant, 8 | imperator appellatus esset, cum Marcus horis omnibus rei publicae
13 ant, 8 | Romae positus et disposuit Marcus et ordinavit. ~
14 ant, 9 | utrique principum. quod Marcus per verecundiam primo recusavit,
15 ant, 9 | appellatus est. Sed [id] quoque Marcus delatum nomen repudiavit,
16 ant, 12| ambobus decretum est, cum se Marcus absente Vero erga omnes
17 ant, 12| petitque Lucius, ut secum Marcus triumpharet. petit praetera
18 ant, 12| Caesares appellarentur. Sed Marcus tanta fuit moderatione,
19 ant, 14| redeundum esse) censebat; Marcus autem fingere barbaros aestimans
20 ant, 15| Tantae autem sanctitatis fuit Marcus, ut Veri vitia et celaverit
21 ant, 15| perstringat, usque adeo ut etiam Marcus in sermonem venerit, quod
22 ant, 16| suos tanta fuit benignitate Marcus, ut cum in omnes propin
23 ant, 16| cucurrit. Post Veri obitum Marcus Antoninus solus rem publicam
24 ant, 19| confessam. Quod cum ad Chaldaeos Marcus rettulisset, illorum fuisse
25 ant, 19| esse cupere, qualis fuit Marcus, etiamsi philosophia nec
26 ant, 20| aliter senatus accepit, quam Marcus dixerat, ut videretur gratias
27 ant, 22| philosophiae institutione Marcus ad militiae labores atque
28 ant, 23| epistolas suas purgavit. Idem Marcus sederi in civitatibus vetuit
29 ant, 25| adlatum est ad Antoninum. Marcus tamen non exultavit interfectione
30 ver, 1 | vivendi : ego vero, quod prior Marcus imperare coepit, dein Verus,
31 ver, 3 | honorificentia caruit, qua Marcus ornabatur. Nam neque in
32 ver, 3 | et fratrem. Defuncto Pio Marcus in eum omnia contulit, participatu
33 ver, 4 | imperatori. Iam primum enim Marcus pro ambobus ad milites est
34 ver, 4 | digestionis facillimae. Sed Marcus haec omnia [non] nesciens
35 ver, 5 | Hoc convivium posteaquam Marcus audivit, ingemuisse dicitur
36 ver, 5 | quod eum misisse dicitur Marcus, ne vel in urbe ante oculos
37 ver, 6 | eum ad Parthicum bellum Marcus Capuam prosecutus est; cumque
38 ver, 7 | susciperet, et idcirco maxime, ne Marcus cum ea in Syriam veniret
39 ver, 7 | adnosceret. nam senatui Marcus dixerat se filiam in Syriam
40 ver, 9 | Libonem quendam patruelem suum Marcus legatum in Syriam misisset,
41 ver, 9 | nuptiis a Vero celebratis Marcus convivio non interfuit.
42 ver, 9 | Eclectum ceterosque. Quos omnes Marcus post mortem Veri specie
43 ver, 9 | occidit. Ad bellum Germanicum, Marcus quod nollet Lucium sine
44 ver, 9 | venatus convivatusque esset, Marcus autem omnia prospexisset.
45 ver, 11| cultro una parte venenato, Marcus Vero porrexerit. Sed hoc
46 cass, 2 | Haec de Cassio Verus, haec Marcus. ~3.
47 cass, 9 | ille ea dicit, quae solus Marcus mortuo iam Vero egit. Tunc
48 cass, 14| et divites patitur. Miser Marcus, homo sane optimus, qui,
49 cass, 14| frustra tenet nomen? Ubi Marcus ille Cato Censorius? Ubi
50 cass, 14| nunc vero nec quaeritur. Marcus Antoninus philosophatur
51 comm, 1 | Mortuo igitur fratre Commodum Marcus et suis praeceptis et [et]
52 pert, 2 | laudatus est, doluitque palam Marcus quod senator esset, praef.
53 sev, 21| ne nobis Antonini Pius et Marcus, numina rei publicae, occurrant,
54 nigr, 4 | Augustus, de hoc adhuc milite Marcus Antoninus ad Cornelium Balbum : "
55 alb, 10| nomine absurdum non fuit. "Marcus Aurelius Antoninus praefectis
56 alb, 10| alia epistula, qua idem Marcus Avidii Cassi temporibus
57 car, 9 | reliquit, qui postea et ipse Marcus Antoninus Heliogabalus dictus
58 geta, 2 | Antonini nomini delatum, cum id Marcus adoptivum habuerit, sed
59 macr, 3 | invenitur. Enimvero Pius primus, Marcus secundus, Verus tertius,
60 macr, 7 | pervenisse, si quidem solus Marcus nomen illud sanctum vitae
61 macr, 14| inde maritus :~en Pius, en Marcus, Verus nam non fuit ille.~
62 diad, 6 | Antonini habuit, cognomen Pii, Marcus verum nomen Verissimi habuit,
63 diad, 6 | accepit. Commodum autem Marcus Antoninum appellavit atque
64 sal, 2 | esse arbitror, quae dixit Marcus Tullius in Hortensio, quem
65 aur, 42| divus Hadrianus, Pius et Marcus Antonini, Severus Afer,
66 prob, 1 | Sallustius Crispus quodque Marcus Cato et Gellius historici
67 prob, 2 | tandem nosset, nisi eum Marcus Tullius et Titus Livius
68 fspb, 10| solus perire non potero.' Marcus Salvidienus hanc ipsius
69 ccn, 4 | videri. epistula Cari: 'Marcus Aurelius Carus pro consule
|