Vit. Cap.
1 ver, 8 | quorum praecipuus fuit Maximinus, quem Paridis nomine nuncupavit.
2 max1, 1 | longiorem desiderant textum. Maximinus senior sub Alexandro imperatore
3 max1, 1 | dicitur. Sed haec nomina Maximinus primis temporibus ipse prodidit,
4 max1, 2 | militarem conrumperet. Tunc Maximinus sedecim lixas uno sudore
5 max1, 5 | senatu verba faceret talia: "Maximinus, p. c., tribunus, cui ego
6 max1, 8 | Sed occiso Alexandro Maximinus primum e corpore militari
7 max1, 8 | sunt cognita, mox dicemus. Maximinus autem ea fuit semper astutia,
8 max1, 10| iuncto in Germanos transire Maximinus vellet, placuerat, ut contrarii
9 max1, 10| Et istam quidem factionem Maximinus ipse finxisse perhibetur,
10 max1, 11| imperatorem fecerunt, quem Maximinus privatum iam dimiserat.
11 max1, 11| imperatorem detulit. Sed Maximinus primo ei gratias egit, postea
12 max1, 11| belli Alexander habuit, cui Maximinus multa dicitur addidisse. ~
13 max1, 15| persequendos. A nobis etiam Maximinus cum filio suo hostis est
14 max1, 17| Ubi hoc senatus consultum Maximinus accepit, homo natura ferus
15 max1, 19| proludens ad imperium, si Maximinus perisset. ~20.
16 max1, 20| quidem imperator fuerat Maximinus audita morte Gordiani atque
17 max1, 21| civitates se reciperent, ut Maximinus cum exercitu fame urgueretur.
18 max1, 22| frustra obsideret Aquileiam, Maximinus legatos in eandem urbem
19 max1, 22| Ponte itaque cupis facto Maximinus fluvium transivit et de
20 max1, 22| machinamenta. Inter haec Maximinus cum filio adulescente, quem
21 max1, 23| Quare Maximinus sperans suorum ignavia bellum
22 max1, 25| est nuntiatus interemptus Maximinus: iam primum is, qui ex Aquileiensi
23 max1, 25| omnis populus exclamavit: "Maximinus occisus est". Ita et nuntius
24 max2, 2 | Adulescens autem ipse Maximinus superbiae fuit insolentissimae,
25 max2, 2 | numquam passus est senior Maximinus, qui dicebat: "Dii prohibeant,
26 max2, 2 | praetereunda non est. Nam cum esset Maximinus pedum, ut diximus, octo
27 max2, 3 | haec verba: "Mi mater, si Maximinus senior dux noster et quidem
28 max2, 3 | veritate, qualis esset iunior Maximinus in purpura. Fuit autem talis
29 max2, 5 | in eam urbem], in quam se Maximinus contulerat; plerique dicunt
30 gor1, 7 | plurimos Afrorum saeviret quam Maximinus ipse pateretur, proscribens
31 gor1, 10| eligerent, inter quos erat Maximinus sive Puppienus et Clodius
32 gor1, 11| imperatores appelati sunt et Maximinus hostis, litteris propagetur :
33 gor1, 11| semper optastis. Hostis est Maximinus : dii facient, ut esse iam
34 gor1, 13| prodant, omnia comperit Maximinus, ita ut exemplum senatus
35 gor1, 14| Haec ubi comperit Maximinus, statim cohortatus est milites
36 gor1, 14| alacres animos hac contione et Maximinus ipse cognovit. Denique statim
37 mb, 1 | Gordiano seniore cum filio, cum Maximinus ad urbem furens veniret,
38 mb, 1 | amphitheatri agere, cum immineat Maximinus, quem hostem mecum ante
39 mb, 2 | quibus omnibus inminet Maximinus, natura furiosus, truculentus,
40 mb, 2 | mandamus. Hostis publicus Maximinus cum filio pereat, hostem
41 mb, 10| civitas, ut per singulas urbes Maximinus fatigaretur. Iussum tunc
42 mb, 11| Cyclopem bellum gerere. Et Maximinus quidem apud Aquleiam ita
43 mb, 12| copiis expectabat, si quidem Maximinus ab oppidanis Aquileiensibus
44 mb, 15| et Balbinus anno uno, cum Maximinus imperasset cum filio, ut
45 tyr, 32| Armeniis sagittariis, quos Maximinus ut Alexandrinos et oderat
|