Vit. Cap.

 1   ant, 18| praedixisse augurantes futura et vera concinuerunt. Unde etiam
 2  macr, 1 |      possint animadverti, qui re vera sciendi sunt, ... sed ex
 3  macr, 3 |           quae dea repleta solet vera canere, sub Antonino Pio,
 4   hel, 35|         clementiam tuam scribens vera dicere, ne malivolis adulator
 5   hel, 35|       quae bona in se habuerint, vera praedicaro. ~
 6  alex, 3 | adfuissent, esque petebat ut, si vera essent, in litteras mitterent. ~
 7  max2, 7 |       nescisse crederet, quod re vera magnum stuporem ac miraculum
 8  gor2, 4 |     dictasse, ita ut probaret se vera dixisse. Qui quidem et seni
 9  gor3, 4 |         est imperator, apud quem vera reticentur, qui cum ipse
10  gor3, 6 |          partem indidi, ut ex eo vera cognosceres : "Post haec,
11   tyr, 10|    felicem Gallienum, etiamsi ei vera nemo nec de bonis nec de
12   tyr, 18|         interemptus. De quo ipse vera non satis comperi, idcirco
13  clau, 8 |      poeticus stilus fingit, hoc vera continet historia. Claudio
14  clau, 11|     Romani nominis sunt depulsi. Vera dici fides cogit, simul
15   aur, 10|      referebat, et fortissimi re vera viri et traiani simillimi,
16   aur, 11|         fuerit Aurelianus; et re vera, neque enim quisquam aliquando
17   aur, 43| Imperator, qui domi clausus est, vera non novit. Cogitur hoc tantum
18  fspb, 10|         fuisse dicit, et fuit re vera non parum litteratus. nam
19   ccn, 4 |        dicere nequeam, quae illa vera sit. Onesimus enim, qui