Vit. Cap.

 1   ant, 19|    Denique Antonino, cum suos mores semper teneret neque alicuius
 2   ant, 23|       Lavacra mixta summovit. mores matronarum conposuit diffluentes
 3   ver, 4 |       graviter se et ad Marci mores egit. Ubi vero in Syriam
 4  cass, 2 | debent. Sibi ergo habeat suos mores, maxime cum bonus dux sit
 5  cass, 3 |    Sed nos hominis naturam et mores breviter explicabimus; neque
 6  cass, 6 |  agere, nisi corrigerent suos mores; et egissent, nisi honestius
 7  cass, 13|      conperimus. Cuius ipsius mores, ut supra diximus, varii
 8   sev, 20|      parricidium, alterum sui mores rei p. inviderunt, sanctumque
 9   alb, 3 |       videns Commodum propter mores suos, quibus rem pub. perdiderat
10  macr, 1 |  nimis pauca, si tamen ex his mores possint animadverti, qui
11  diad, 8 |    amore nostro tenuisse tuos mores, qui tyrannidis adfectatae
12   hel, 26|     parentibus ad corrigendos mores adulescentes in publicum
13  max1, 5 |        Habes tirones: ad tuos mores, ad tuam virtutem, ad tuum
14  gor1, 7 |                      Sed boni mores nihil ei profuerunt. Hac
15    mb, 17|       nulla erat, et vitam et mores et libertatem et spem successionum
16    mb, 17| quorum antehac perpetuo cultu mores et modestiam meam tamquam
17   tyr, 31|     mitteretur, nisi Gallieni mores hoc facerent, ut memoria
18   aur, 22| volumus, sed ad intellegendos mores atque virtutem pauca libenda
19   ccn, 6 |   Probi erga Carum neque Cari mores id credi patiuntur, simul