Vit. Cap.

 1  pius, 10|             dixerit : "permittite", inquit, "illi, ut homo sit. Neque
 2  cass, 4 |         tectus et ait: "Percutite", inquit, "Me, si audetis et corruptae
 3   sev, 4 |         respondit : "Sed possidebo" inquit. In Germaniam profectus
 4   sev, 18|         fortuna duxisset : "Omnia", inquit, "fui et nihil expedit." ~
 5  nigr, 7 |            possumus", "Erubescite", inquit, "illi, qui vos vincunt,
 6  max1, 3 |                Tum "Quantum libet", inquit, "Imperator". Post hoc ex
 7  val1, 6 |            consulto : "Felicem te", inquit, "Valerianum, totius senatus
 8  gal1, 6 | incursionibus comperisset : "Quid", inquit, "sine afronitris esse non
 9   tyr, 12|             se esse comperit: "Do", inquit, "Manus de meo stipendium
10   tyr, 21|           consultus esset "Divinos" inquit "Honores Pisoni decerno,
11   aur, 2 |       iocando praeterea : "scribe", inquit, "ut libet. Securus, quod
12   aur, 23|            respondit his : "canem", inquit, "negavi in hac urbe me
13  prob, 1 |           ingemescens 'felicem te', inquit, 'iuvenis, qui talem praeconem
14  prob, 20|        fecerat iam Romanum? 'brevi, inquit, milites necessarios non
15  fspb, 9 |          ille adoraretur. 'flebat', inquit, 'et dicebat: "necessarium,
16  fspb, 13|          non ignobilis scurra 'ave' inquit, 'Auguste' adlataque Iana
17   ccn, 8 |         dedit. inter cetera: 'cum', inquit,'Carus, princeps noster
18   ccn, 14|     Diocletiano compertum--. 'cum', inquit, 'Diocletianus apud Tungros
19   ccn, 20|      ludorumque circensium: 'ergo', inquit, 'bene risus est in imperio