Vit. Cap.

 1   ant, 29|  scisset; nihil enim magis et timuit et deprecatus est quam avaritiae
 2  cass, 3 | philosophiae ederet. Nec ille timuit, sed per ordinem paraeneseos -
 3  cass, 4 |  meruit timeri, quia ipse non timuit. Quae res tantum disciplinae
 4   alb, 13| inpurum principem damnare non timuit, cum sententiae in eum dictae
 5  geta, 6 |   relegato. Ipse autem tantum timuit, ut loricam sub lato habens
 6  macr, 5 |     vel sceleribus comparant. Timuit autem etiam collegam, ne
 7  max1, 8 |  vocarent. Senatus eum tantum timuit, ut vota templis publice
 8  gor3, 6 |    tantum Gordianum principem timuit, ut, cum instructus esset
 9   aur, 50|    Romanum amavit, senatus et timuit. ~
10  prob, 23|     conscius sui non barbaros timuit, non tyrannos. quae deinde