|
1.
Origo imperatoris Hadriani vetustior a Picentibus, posterior ab Hispaniensibus
manat, si quidem Hadria hortos maiores suos apud Italicam Scipionum temporibus
resedisse in libris vitae suae Hadrianus ipse commemoret. Hadriano pater Aelius
Hadrianus cognomento Afer fuit, consobrinus Traiani imperatoris, mater Domitia
Paulina Gadibus orta, soror Paulina nupta Serviano, uxor Sabina, atavus
Maryllinus, qui primus in sua familia senator populi Romani fuit. Natus est Romae VIIII.
kl. Feb. Vespasiano septies et Tito quinquies consulibus. ac decimo aetatis
anno patre orbatus Ulpium Traianum praetorium tunc, consobrinum suum, qui
postea imperium tenuit, et Caelium Atatianum equitem Romanum tutores habuit.
imbutusque inpensius Graecis studiis, ingenio eius sic ad ea declinante, ut a
nonnullis Graeculus diceretur,
2. Quinto decimo anno ad patriam
redit ac statim militiam iniit, venando usque ad reprehensionem studiosus.
quare a Traiano abductus a patria et pro filio habitus nec multo post decemvir
litibus iudicandis datus atque inde tribunus secundae Adiutricis legionis
creatus. post haec in inferiorem Moesiam translatus extremis iam Domitianis
temporibus. ibi a mathematico quodam de futuro imperio id dicitur comperisse,
quod a patruo magno Aelio Hadriano peritia caelestium callente praedictum esse
conpererat. Traiano a Nerva adoptato ad gratulationem exercitus missus in
Germaniam superiorem translatus est. ex qua festinans ad Traianum, ut primus
nuntiaret excessum Nervae, a Serviano, sororis viro, qui et sumptibus et aere
alieno eius prodito Traiani odium in eum movit diu detentus fractoque consulte
vehiculo tardatus, pedibus iter faciens eiusdem Serviani beneficiarium
antevenit. fuitque in amore Traiani, nec tamen ei per paedagogos puerorum, quos
Traianus impensius diligebat, + Gallo favente defuit. quo quidem tempore cum
sollicitus de imperatoris erga se iudicio Vergilianas sortes consuleret,
Quis procul ille
autem ramis insignis olivae
sacra farens ? Nosco crines incanaque
menta
regis Romani, primam qui legibus urbem
fundabit, Curibus parvis et paupere terra
missus in imperium magnum, cui deinde subibit,
sors excidit, quam alii ex Sibyllinis
versibus ei provenisse dixerunt. habuit autem praesumptionem imperii mox futuri
ex fano quoque Niceforii Iovis manante responso, quod Apollonius Syrus
Platonicus libris suis indidit. denique satatim suffragante Sura ad amicitiam
Traiani pleniorem redit, nepte per sororem Traiani uxore accepta favente
Plotina, Traiano leviter, ut Marius Maximus dicit, volente.
3.
Quaesturam gessit Traiano quater et Articuleio
consulibus,in qua cum orationem imperatoris in senatu agrestius pronuntians
risus esset, usque ad summam peritiam et facundiam Latinis operam dedit. Post
quaesturam acta senatus curavit atque ad bellum Dacicum Traianum familiarius
prosecutus est; quando quidem et indulsisse vino se dicit Traiani moribus
obsequentem atque ob hoc se a Traiano locupletissime muneratum. Tribunus plebis
factus est Candido et Quadrato iterum conss., in quo magistratu ad perpetuam
tribuniciam potestatem omen sibi factum adserit, quod paenulas amiserit, quibus
uti tribuni plebis pluviae tempore solebant, imperatores autem numquam. Unde
hodieque imperatores sine paenulis a togatis videntur. Secunda expeditione
Dacica Traianus eum primae legioni Minerviae praeposuit secumque duxit; quando
quidem multa egregia eius facta claruerunt. Quare adamante gemma, quam Traianus
a Nerva acceperat, donatus ad spem successionis erectus est. Praetor factus est
Subsurano bis et Servianoiterum conss., cum sestertium iterum vicies ad ludos
edendos a Traiano accepit. Legatus postea praetorius in Pannoniam inferiorem
missus Sarmatas compressit, disciplinam militarem tenuit, procuratores latius
evagantes coercuit. Ob hoc consul est factus. in quo magistratu ut a Sura
conperit adoptandum se a Traiano esse, ab amicis Traiani contempni desiit ac
neglegi. Et defuncto quidem Sura Traiani ei familiaritas creavit, causa
praecipue orationum quas pro imperatore dictaverat,
|