|
4.
Et de Macrino quidem in senatu multis, quando
nuntiatum est Varium Heliogabalum [factum] imperatorem, cum iam Caesarem
Alexandrum senatus dixisset, ea dicta sunt, [ut] appareat ignobilem, sordidum,
spurcum fuisse. Verba denique Aurelii Victoris, cui Pinio cognomen erat,haec
fuerunt : "Macrinum libretinum, hominem prostibilem, servilibus officiis
occupatum in domo imperatoria, venali fide, vita sordida sub Commodo, a Severo
remotum etiam a miserrimis officiis relegatumque in Africam, ubi, ut infamiam
damnationis tegeret, lectioni operam dedisse, egisse clausulas, declamasse, in
[foro] postremo dixisse. Donatum autem anulis aureis, patrocinante sibi
conliberto suo Festo, advocatum fisci factum sub Vero Antonino." Sed et
haec dubia ponuntur, et alia dicuntur ab aliis, quae ipsa quoque non tacebimus.
nam plerique gladiatoriam pugnam eum exhibuisse dixerunt et accepta rudi ad
Africam isse; venatorem primo, post etiam tabellionem fuisse, deinceps
advocatum fuisse fisci, ex quo officio ad amplissima quaeque pervenit. Dein cum
esset praefectus praetorii collega ablegato, Antoninum Caracallum imperatorem
suum interemit tanta factione, ut ab eo non videretur occisus. Nam stratore
eius redempto et spe ingenti proposita id egit, ut quasi militaribus insidiis,
quod vel ob parricidium vel [ne] incestum displiceret, interemptus diceretur.
5.
Statim denique arripuit imperium filio Diadumeno in participatum adscito, quem
continuo, ut diximus, Antoninum appellari a militibus iussit. Dein corpus
Antonini Romam remisit sepulchris maiorum inferendum. Mandavit collegae dudum
suo praetorio, ut munus suum curaret ac praecipue Antoninum honorabiliter
sepeliret ducto funere regio, quod sciebat ob vestimenta populo congiaria data
multum Antoninum a plebe dilectum. Adcedebat etiam illud, quod militarem motum
timebat, ne eo interveniente suum inpediretur imperium, quod raptum ierat, sed
quasi invitus acceperat: ut sunt homines, qui ad ea se cogi dicunt, quae vel
sceleribus comparant. Timuit autem etiam collegam, ne et ipse imperare
cuperret, sperantibus cunctis, quod, si unius numeri concessus accederet neque
ille recusaret, et omnes cupidissime id facerent odio Macrini vel propter vitam
probram vel propter ignobilitatem, cum omnes superiores nobiles fuissent
imperatores. Infulsit praeterea in nomen Severi, cum illius nulla cognatione
tangeretur. Unde iocus extitit: "Sic Macrinus est Severus, quo modo
Diadumenus Antoninus". Statim tamen ad delendum militum motum stipendium
et legionariis et praetorianis dedit solito uberius, utpote qui extenuare
cuperet imperatoris occisi crimen. Profuitque pecunia, ut solet, cui innocentia
prodesse non poterat; retentus est enim aliquanto tempore in imperio homo
vitiorum omnium. Ad senatum dein litteras misit de morte Antonini divum illum
appellans excusansque se et iurans, quod de caede illius nescierit.ita sceleri
suo more hominum perditorum iunxit periurium, a quoincipere decuit hominem
improbum, cum ad senatum scriberet.
6.
Interest scire, cuiusmodi oratio fuerit, qua se excusavit, ut etinpudentia
hominis noscatur et sacrilegium, a quo initium sumpsitimprobus imperator.
Capita ex oratione Macrini et Diadumeni imperatorum: "Vellemus, p.c., et
incolomi Antonino nostro et revecti cum triumpho vestram clementiam videre.
Tunc demum enim florente re p. et omnes felices essemus, et sub eo principe
viveremus, quem nobis Antoninorum loco didederant. Verum quia id evenire per
tumultum militarem non potuit, nuntiamus primum, quid de nobis exercitus
fecerit, dein honores divinos, quod primum faciendum est, decernimus ei viro,
in cuius verba iuravimus, cum exercitus ultorem caedis Bassiani neminem
digniorem praefecto eius putavit, cui et ipse utique vindicandam factionem
mandasset, si vivus deprehendere potuisset." Et infra: "Detulerunt ad
me imperium, cuius ego, p.c., interim tutelam recepi, tenebo regimen, si et
vobis placuerit, quod militibus placuit, quibus iam et stipendium dedi et omnia
imperatorio more iussi." Item infra : "Diadumenum filium meum vobis
notum et imperio miles donavit et nomine, Antoninum videlicet appellans, ut
cohoneste turprius nomine, sic etiam regni honore. Quod vos, p.c., bono
faustoque omine adprobetis petimus, ne vobis desit Antoninorum nomen, quod
maxime diligitis." Item infra : "Antonino autem divinos honores et
miles decrevit, et nos decernimus et vos, p.c., ut decernatis, cum possimus
imperatorio iure praecipere, tamen rogamus dicantes ei duas statuas equestres,
pedestres duas habitu militari, sedentes civili habitu duas, item divo Severo
duas triumphales. Quae omnia, p.c., vos impleri iubebitis nobis religiose pro
prioribus ambientibus."
|