|
5. Mortis omina haec fuerunt:
venienti contra Maximum et Balbinum Maximino cum filio mulier quaedam passis
crinibus occurit lugubri habitu et exclamavit: "Maximini, Maximini,
Maximini", neque quicquam amplius dixit et mortua est; videbatur enim
dicere voluisse: "Succurite." Canes circa tentorium eius in secunda
mansione ultra duodecim ulularunt et animam quasi flendo posuerunt ac prima
luce mortui sunt deprehensi. Lupi urbem quingenti simul ingressi sunt [in eam
urbem], in quam se Maximinus contulerat; plerique dicunt Hemonam, alii
Archimeam, certe quae deserta a civibus venienti Maximino patuit. Longum est
omnia persequi, quae qui scire desiderat, is velim, ut saepe dixi, legat
Cordum, qui haec omnia usque ad fabellam scripsit. Sepulchra eorum nulla extant. In profluentem enim
cadavera eorum missa sunt, et capita eorum in campo Martio insultante populo
exusta.
6.
Scribit Aelius Sabinus, quod praetermittendum non fuit, tantam pulchritudinem
oris fuisse in filio, ut etiam caput eius mortui iam nigrum, iam sordens, iam
maceratum, diffluente tabo, velut umbra pulchri oris videretur. Denique cum ingens
gaudium esset, quod caput Maximini videretur, prope par paeror erat, quod et
filii pariter portaretur. Addidit Dexippus tantum odium fuisse Maximini, ut
interfectis Gordianis viginti viros senatus creaverit, quos opponeret Maximino.
In quibus fuerunt Balbinus et Maximus, quos contra eum imperatores fecerunt.
Idem addidit in conspectu Maximini iam deserti a militibus et praefectum
praetorio ipsius et filium eius occisum. Nec desunt historici, qui dicant ipsum
Maximinum, ubi desertus est et ubi filium interemptum ante oculos suos vidit,
manu sua se interfecisse, ne quid ei muliebre contingeret.
7.
Praetereundum ne illud quidem est, quod tanta fide Aquileienses contra
Maximinum pro senatu fuerunt, ut funes de capillis muliebribus facerent, cum
deessent nervi ad sagittas emittendas. Quod
aliquando Romae dicitur factum, unde in honorem matronarum templum Veneri
Calvae senatus dicavit. Sane quod nullo in loco tacendum est: cum et Dexippus
et Arrianus et multi alii Graeci scripserint Maximum et Balbinum imperatores
contra Maximinum factos, Maximum autem cum exercitu missum et apud Ravennam
bellum parasse, Aquileiam autem nisi victorem non victorem non vidisse, Latini
scriptores non Maximum sed Puppienum contra Maximinum apud Aquileiam pugnasse
dixerunt eundemque vicisse. Qui error unde natus sit, scire non possum, nisi forte
idem est Puppienus qui Maximus. Quod ideo
testatum posui, ne quis me hoc nescisse crederet, quod re vera magnum stuporem
ac miraculum creat.
|