|
13. Per idem tempus Odenatus insidiis
consobrini sui interemptus est cum filio Herode, quem et ipsum imperatorem
appellaverat. Cum Zenobia, uxor eius, quod parvuli essent filii eius, qui
supererant, Herennianus et Timolaus, ipsa suscepit imperium diuque rexit, non
muliebriter neque more femineo, sed non solum Gallieno, quo quae virgo melius
imperare potuisset, verum etiam multis imperatoribus fortius atque solertius.
Gallienus sanme, ubi ei nuntiatum Odenatum interemptum, bellum Persis ad seram
nimis vindictam patris paravit collectisque per Heraclianum ducem militibus
sollertis principis rem gerebat. Qui tamen Heraclianus, cum contra Persas
profectus esset, a Palmyrenis victus omnes, quos paraverat, milites perdidit,
Zenobia Palmyrenis et orientalibus plerisque viriliter imperante. Inter haec Scythae per Euxinum navigantes Histrum
ingressi multa gravia in solo Romano fecerunt. Quibus compertis Gallienus
Cleodamum et Athenaeum Byzantios instaurandis urbibus muniendisque praefecit,
pugnatumque est circa Pontum, et a Byzantiis ducibus victi sunt barbari.
Veneriano item duce navali bello Gothi superati sunt, cum ipse Veneriaqnus
militari perit morte. Atque inde Cyzicum et Asiam, deinceps Achaiam omnem
vastarunt et ab Atheniensibus duce Dexippo, scriptore horum temporum, victi
sunt. Unde pulsi per Epirum, Macedoniam, Moesiam pervagati sunt. Gallienus interea vix
excitatus publicis malis Gothis vagantibus per Illyricum occurrit et fortuito
plurimos interemit. Quo comperto Scyhtae
facta carragine per montem Gessacem fugere sunt conati. Omnes inde Scythas
Marcianus varia bellorum fortuna --- quae omnes Scythas ad rebellionem
excitarunt.
14.
Et haec quidem Heracliani ducis erga rem p. devotio fuit. Verum cum Gallieni
tantam improbitatem ferre non possent, consilium inierunt Marcianus et
Heraclianus, ut alter eorum imperium caperet --- et Claudius quidem, ut suo
dicemus loco, vir omnium optimum, electus est, qui consilio non adfuerat, eaque
apud cunctos reverentia, ut iuste dignus videretur imperio, quemadmodum postea
conprobatum est. Is enim est Claudius, a quo Constantius, vigilissimus Caesar,
originem ducit. Fuit isdem socius in appetendo imperio quidam Ceronius sive
Cecropius, dux Dalmatarum, qui eos et urbanissime et prudentissime adiuvit. Sed
cum imperium capere vivo Gallieno non possent, huius modi eum insidiis adpetendum
esse duxerunt, ut labem inprobissimam malis fessa re p. a gubernaculis humani
generis dimoverent, ne diutius theatro et circo addicta res p. per voluptatum
deperiret inlecebras. Insidiarum genus fuit tale : Gallienus ab Aureolo, qui
principatum invaserat, dissidebat, sperans cotidie gravem et intolerabilem
tumultuarii imperatoris adventum. Hoc scientes Marcianus et Cecropius subito
Gallieno iusserant nutiari Aureolum iam venire. Ille igitur militibus cogitatis
quasi certumprocessit ad proelium atque ita missis percussoribus interemptus
est. Et quidem Cecropii Dalmatarum ducis gladio Gallienus dicitur esse
percussus, ut quidam ferunt, circa Mediolanium, ubi continuo et frater eius
Valerianus est interemptus, quem multi Augustum, multi Caesarem, multi neutrum
fuisse dicunt. Quod veri simile non est, si quidem capto iam Valeriano scriptum
invenimus in fastis : "Valeriano imperatore consule". Quis igitur
alius potuit esse Valerianus nisi Gallieni frater ? Constat de genere, non
satis tamen cosntat de dignitate vel, ut coeperunt alii loqui, de maiestate.
15.
Occiso igitur Gallieno seditio ingens militum fuit, cum spe praedae ac publicae
vastationis imperatorem sibi utilem, necessarium, fortem, efficacem ad invidiam
faciendam dicerent raptum. Quare consilium principum fuit, ut milites eius quo
solent placari genere sedarentur. Promissis itaque per Marcianum aureis vicenis
et acceptis - nam praesto erat thesaurorum copia - Gallienum tyrannum militari
iudicio in fastos publicos rettulerunt. Sic militibus sedatis Claudius, vir
sanctus ac iure venerabilis et bonis omnibus carus, amicus patriae, amicus
legibus, accpetus senatui, populo bene cognitus accepit imperium.
|