|
13. Multa de Macriano iuniore hoc in
patris imperio praelibata sunt, qui numquam imperator factus esset, nisi
prudentiae patris eius creditum videretur. De hoc plane multa miranda dicuntur,
quae ad fortitudinem pertineant iuvenalis aetatis. Sed quid ad fata aut quantum
in bellis unius valet fortitudo? Hic enim vehemens cum prudentissimo patre,
cuius merito imperare coeperat, a Domitiano victus triginta, ut dixi superius,
milibus militum spoliatus est, matre nobilis, patre tantum forte et ad bellum
parato atque ab ultima militia in summum perveniente ducatus splendore sublimi.
14. Quietus, ut diximus, Macrini
filius fuit. Cum patre et fratre Ballistae iudicio imperator est factus. Sed
ubi comperit Odenatus, qui olim iam orientem tenebat, ab Aureolo Macrianum,
patrem Quieti, cum eius fratre Macriano victos, milites in eius potestatem
concessisse, quasi Gallieni partes vindicaret, adulescentem cum Ballista
praefecto dudum interemit. Idem quoque adulescens dignissimus Romano imperio
fuit, ut vere Macriani filius, Macriani etiam frater, qui duo adflictis rebus
potuerunt rem p. gerere, videretur. Non mihi praetereundum videtur de
Macrianorum familia, quae hodieque floret, id dicere, quod speciale semper
habuerunt. Alexandrum Magnum Macedonem viri in anulis et argento, mulieres et
in reticulis et dextrocheriis et in anulis et in omni ornamentorum genere
exculptum semper habuerunt, eo usque ut tunicae et limbi et paenulae matronales
in familia eius hodieque sint, quae Alexandri effigiem de liciis variantibus
monstrent. Vidimus proxime Cornelium Macrum ex eadem familia virum, cum caenam
in templo Herculis daret, pateram electrinam, quae in medio vultum Alexandri
haberet et in circuitu omnem historiam contineret signis brevibus et minutulis,
pontifici propinare, quam quidem circumferri ad omnes tanti illius viri
cupidissimos iussit. Quod idcirco posui,
quia dicuntur iuvari in omni actu suo, qui Alexandrum expressum vel auro gestitant
vel argento.
15.
Nisi Odenatus, princeps Palmyrenorum, capto
Valeriano, fessis Romanae rei p. viribus sumpsisset imperium, in oriente
perditae res essent. Quare adsumpto nomine primum regali cum uxore Zenobia et
filio maiore, cui erat nomen Herodes, minoribus Herenniano et [a] Timolao
collecto exercitu contra Persas profectus est. Nisibin primum et orientis
pleraque cum omni Mesopotamia in postestatem recepit, deinde ipsum regem victum
fugere coegit. Postremo Ctesifonta usque Saporem et eius liberos persedutus
captis consubinis, capta etiam magna praeda d orientem vertit, sperans, quod
Macrianum, qui imperare contra Gallienum coeperat, posset opprimere, sed illo
iam profecto contra Aureolum et contra Gallienum, eo interempto filium eius
Quietum interfecit, Ballista, ut plerique adserunt, regnum, usurpante, ne et
ipse posset occidi. Composito igitur magna ex parte orientis statu a consobrino
suo Maeonio, qui et ipse imperium sumpserat, interemptus est cum filio suo Herode,
qui et ipse post reditum de Perside cum patre imperator est appellatus. Iratos
fuisse rei p. deos credo, qui interfecto Valeriano noluerint Odenatum
reservare. Ille plane cum uxore Zenobia non solum orientem, quem iam in
pristinum reformaverat statum, sed et omnes omnino totius orbis partes
reformasset, vir acer in bellis et, quantum plerique scriptores loquuntur,
venatu memorabili semperinclitus, qui a prima aetate capiendis leonibus et
pardis, ursis ceterisque silvestribus animalibus sudorem officii virilis
inpendit quique semper in silvis ac montibus vixit, perferens calorem, pluvias
et omnia mala, quae in se continent venatoriae voluptates. Quibus duratus solem
ac pulverem in bellis Persicis tulit, non aliter etiam coniuge adsueta, quae
multorum sententia fortior marito fuisse perhibetur, mulier omnium nobilissima
orientalium feminarum et, ut Cornelius Capitolinus adserit, speciosissima.
|