|
19.
Valens, vir militaris, simul etiam civilium
virtutum gloria pollens proconsulatum Achaiae dato a Gallieno tunc honore
gubernabat. Quem Macrianus vehementer reformidans, simul quod in omni genere
vitae satis clarum norat, simul quod inimicum sibi esse invidia virtutum
sciebat, misso Pisone, nobilissimae tunc et consularis familiae viro, interfici
praecepit. Valens
diligentissime cavens et providens neque aliter sibi posse subveniri aestimans
sumpsit imperium et brevi a militibus interemptus est.
20. Et bene venit in mentem, ut, cum
de hoc Valente loquimur, etiam de illo Valente, qui superiorum principum
temporibus interemptus est, aliquid diceremus. Nam huius Valentis, qui sub
Gallieno imperavit, avunculus magnus fuisse perhibetur; alii tantum avunculum
dicunt. Sed par in ambobus fuit fortuna. Nam et ille, cum paucis diebus
Illyrico imperasset, occisus est.
21. Piso a Macriano ad interficiendum
Valentem missus, ubi eum providum futurorum imperare cognovit, Thessaliam
concessit atque illic paucis sibi consentientibus sumpsit imperium Thessalicusque
appellatus [vi] interemptus est, vir summae sanctitatis et temporibus suis
Frugi dictus et qui ex illa Pisonum familia ducere originem diceretur, cui se
Cicero nobilitandi causa sociaverat. Hic omnibus principibus acceptissimus
fuit. Ipse denique Valens, qui ad eum percussores misisse perhibetur, dixisse
dicitur non sibi apud deos inferos constare rationem, quod quamvis hostem suum
Pisonem tamen iussisset occidi, virum cuius similem Romana res p. non haberet.
Senatus consultum de Pisone factum ad noscendam eius maiestatem libenter
inserui: die septimo kal. Iuliarum cum esset nuntiatum Pisonem a Valente
interemptum, ipsum Valentem a suis occisum, Arellius Fuscus, consularis primae
sententiae, qui in locum Valeriani successerat, ait: "Consul, consule."
Cumque consultus esset "Divinos" inquit "Honores Pisoni decerno,
p. c., Gallienum et Valerianum et Saloninum imperatores nostros id probaturos
esse confido. Neque enim melior vir quisquam fuit neque constantior." Post
quem ceteri consulti statuam inter triumphales et currus quadriiugos Pisoni
decreverunt. Sed statua eius videtur, quadrigae autem, quae decretae fuerant,
quasi transferendae ad alium locum positae sunt nec adhuc redditae. Nam in his locis
fuerunt, in quibus thermae Diocletianae sunt exaedificatae, tam aeterni nominis
quam sacrati.
|