7.
Extat ipsius epistola missa ad senatum legenda
ad populum, qua indicat de numero barbarorum, quae talis est : "Senatui
populoque Romano Claudius princeps." (Hanc autem ipse dictasse perhibetur,
ego verba magistri memoriae non requiro.) "p. c., mirantes audite quod
verum est. Trecenta viginti milia
barbarorum in Romanorum solum armati venerunt : haec si vicero, vos vicem
reddite meritis; si non vicero, scitote me post Gallienum velle pugnare. Fatigata est tota res p.
pugnamus post Valerianum, post Ingenuum, post Regilianum, post Lollianum, post
Postumum, post Celsum, post mille alios, qui contemptu Gallieni principis a re
p. defecerunt. Non scuta, non spathae,
non pila iam supersunt. Gallias et Hispanias, vires rei p., Tetricus tenet, et
omnes sagittarios, quod pudet dicere, Zenobia possidet. Quicquid fecerimus,
satis grande est." Hos igitur Claudius ingenita illa virtute superavit,
hos brevi tempore adtrivit, de his vix aliquos ad patrium solum redire
permisit. Rogo, quantum petium est
clypeus in curia tantae victoriae? Quantum una aurea statua? Dicit Ennius de Scipione
: "Quantam statuam faciet populus R., quantam columnam, quae res tuas
gestas loquatur?" Possumus dicere Flavium Claudium, unicum in terris
principem, non columnis, non statuis, sed famae viribus adiuvari.
8.
Habuerunt praeterea duo milia navium, duplicem scilicet numerum quam illum, quo
tota pariter Graecia omnisque Thessalia urbes Asiae quondam expugnare conata
est. Sed illud poeticus stilus fingit, hoc vera continet historia. Claudio
igitur scriptores adulamur, qui duo milia navium barbararum et trecenta viginti
milia armatorum delevit, oppressit, adtrivit, qui carraginem tantam, quantam
numerus hic armatorum sibimet aptare potuit et parare, nunc incendi fecit, nunc
cum omnibus familiis Romano servitio deputavit, ut docetur eiusdem epistola,
quam ad Iunium Brocchum scripsit Illyricum tuentem : "Claudius Broccho.
delevimus trecenta viginti milia Gothorum, duo milia navigium mersimus. Tecta
sunt flumina scutis, spatis et lanceolis omnia litora operiuntur. Campi ossibus
latent tecti, nullum iter purum est, ingens carrago deserta est. Tantum
mulierum cepimus, ut binas et ternas mulieres victor sibi miles possit
adiungere.
9.
Et utinam Gallienum non esset passa res p.! Utinam sescentos tyrannos non
pertulisset! Savis militibus quos varia proelia sustulerunt, salvis legionibus,
quas Gallienus male victor occidit, quantum esset additum rei p.! Si quidem nunc membra naufragii publici colligit
nostra diligentia ad Romanae rei p. corpus. Pugnatum est enim apud Moesos et
multa proelia fuerunt apud Marcianopolim. Multi naufragio perierunt, plerique
capti reges, captae diversarum gentium nobiles feminae, inpletae barbaris
servis Scythicisque cultoribus Romanae provinciae. Factus limitis barbari
colonus e Gotho. Nec ulla fuit regio, quae Gothum servum triumphali quodm
servitio non haberet. Quid boum barbarorum nostri videre maiores? Quid ovium?
Quid equarum, quas fama nobilitat, Celticarum? Hoc totum ad Claudii gloriam
pertinet. Claudius
et securitate rem p. et opulentiae nimietate donavit. Pugnatum praeterea est
apud Byzantios, ipsis, qui superfuerant, Byzantinis fortiter facientibus.
Pugnatum apud Thessalonicenses, quos Claudio absente obsederant barbari.
Pugnatum in diversis regionibus et ubique auspiciis Claudianis victi sunt
Gothi, prorsus ut iam tunc Constantio Caesari nepoti futuro videretur Claudius
securam parare rem p.
|