|
4.
Cari patria sic ambigue a plerisque proditur, ut
prae summa varietate dicere nequeam, quae illa vera sit. Onesimus enim, qui
diligentissime vitam Probi scripsit, Romae illum et natum et eruditum, sed
Illyricianis parentibus fuisse contendit. sed Fabius Ceryllianus, qui tempora
Cari, Carini et Numeriani solertissime persecutus est, neque Romae sed in
Illyrico genitum, neque Pannoniis sed Poenis parentibus adserit natum. in
ephemeride quadam legisse me memini Carum Mediolanensem fuisse, sed albo curiae
Aquileiensis civitatis insertum. ipse se, quod negari non potest, ut epistula
eius indicat, quam pro consule ad legatum suum scripsit, cum eum ad bona
hortaretur officia, Romanum vult videri. epistula Cari: 'Marcus Aurelius Carus
pro consule Ciliciae Iunio legato suo. maiores nostri, Romani illi principes,
in legatis creandis hac usi sunt consuetudine, ut morum suorum specimen per eos
ostenderent, quibus rem publicam delegabant. ego vero, si ita non esset, aliter
non fecissem: non feci aliter, si te iuvante non fallar; fac igitur, ut
maioribus nostris, id est Romanis non discrepemus viris.' Vides tota epistula
maiores suos Romanos illum velle intellegi.
5.
Indicat et oratio eius ad senatum data istam generis praerogativam. nam cum
primum imperator esset creatus, sic ad senatorium ordinem scripsit. inter
cetera: 'gaudendum est itaque, p. c., quod unus ex vestro ordine, vestri etiam
generis imperator est factus. quare adnitemur, ne meliores peregrini quam vestri
esse videantur.' hoc quoque loco satis clarum est illum voluisse intellegi se
esse Romanum, id est Roma oriundum. Hic igitur per civiles et militares gradus,
ut tituli statuarum eius indicant, praef. praet. a Probo factus tantum sibi
aput milites amoris locavit, ut interfecto Probo tanto prinicipe solus
dignissimus videretur imperio.
6.
Non me praeteriit suspicatos esse plerosque et eos infastos rettulisse Cari
factione interemptum Probum, sed neque meritum Probi erga Carum neque Cari
mores id credi patiuntur, simul quia Probi mortem et acerrime et constantissime
vindicavit. quid autem de eo Probus senserit, indicant litterae de eius
honoribus ad senatum datae: 'Probus Augustus amantissimo senatui suo salutem
dicit.' inter cetera: 'felix autem esset nostra res p., si, qualis Carus est
aut plerique vestrum, plures haberem in actibus conlocatos. quare equestrem
statuam viro morum veterum, si vobis placeat, decernendam censeo, addito eo ut
publico suumptu [vel] eidem exaedificetur domus marmoribus a me delatis. decet
enim nos talis integritatem remunerari viri' et reliqua.
|