9. Et haec vitae diversitas atque alia
multa inter Marcum ac Verum simultates fecisse non aperta veritas indicabat,
sed occultus rumor inseverat; verum illud praecipuum quod, cum Libonem quendam
patruelem suum Marcus legatum in Syriam misisset, atque ille se insolentius
quam verecundus senator efferret dicens ad fratres suos scripturum esse, si
quid forte dubitaret, nec Verus praesens pati posset, subitoque morbo notis
prope veneni exsistentibus interisset, visum est nonnullis, non tamen Marco,
quod eius fraude putaretur occisus. quae res simultatum auxit rumorem. Liberti
multum potuerunt apud Verum ut in vita Marci diximus, Geminus et Agaclytus, cui
dedit invito M. Libonis uxorem; denique nuptiis a Vero celebratis Marcus
convivio non interfuit. Habuit et alios libertos Verus improbos, Coeden et
Eclectum ceterosque. Quos omnes Marcus post mortem Veri specie honoris abiecit
Eclecto retento, qui postea Commodum filium eius occidit. Ad bellum Germanicum,
Marcus quod nollet Lucium sine se vel ad bellum mittere vel in urbe dimittere
causa luxuriae, simul profecti sunt atque Aquileiam venerunt invitoque Lucio
Alpes transgressi, cum Verus apud Aquileiam tantum venatus convivatusque esset,
Marcus autem omnia prospexisset. De quo
bello - quiddam per legatos barbarorum pacem petentium, partim per duces nostros
gestum est - in Marci vita plenissime disputatum est. Conposito autem bello in
Pannonia urgente Lucio Aquileiam rediere, quodque urbanas desiderabat Lucius
voluptates, in urbem festinatum est. Sed non longe ab Altino subito in vehiculo
morbo, quem apoplexin vocant, correptus Lucius depositus e vehiculode tracto
sanguine Altinum perductus, cum triduo mutus vixisset, apud Altinum perit.
10.
Fuit sermo, quod et socrum Faustinam
incestasset. et dicitur Faustinae socrus dolo aspersis ostreis veneno extinctus
esse, idcirco quod consuetudinem, quam cum matre habuerat, filiae prodidisset.
Quamvis et illa fabula, quae in Marci vita posita est, abhorrens a talis viri
vita sit exorta, cum multi etiam uxori eius flagitium mortis adsignent et
idcirco, quod Fabiae nimium indulserat Verus, cuius potentiam uxor Lucilla
ferre non posset. Tanta sane familiaritas inter Lucium et Fabiam sororem fuit,
uti hoc quoque usurpaverit rumor, quod inierint consilium ad Marcum e vita
tollendum. Idque cum esset per Agaclytum libertum proditum Marco, anteventum
Lucium Faustina, ne praeveniret. Fuit decorus corpore, vultu geniatus, barba
prope barbarice demissa, procerus et fronte in supercilia adductiore
venerabilis. Dicitur sane tantam habuisse curam flaventium capillorum, ut
capiti auri ramenta respergeret, quo magis coma inluminata flavesceret. Lingua
impeditior fuit, aleae cupidissimus, vitae semper luxuriosae atque in pluribus
Nero praeter crudelitatem et ludibria. Habuit inter alium luxuriae apparatum
calicem crystallinum nomine Volucrem ex eius equi nomine, quem dilexit, humanae
positionis modum supergressum.
11. Vixit annis
quadraginta duobus. Imperavit cum fratre annis undecim. Inlatumque eius corpus
est Hadriani sepulchro, in quo et Caesar pater eius naturalis sepultus est. Nota est fabula, quam Marci non capit vita, quod
partem vulvae veneno inlitam, cum eam exsecuisset cultro una parte venenato,
Marcus Vero porrexerit. Sed hoc nefas est de Marco putari, quamvis Veri et
cogitata et facta mereantur. Quod nos non in medio relinquemus, sed totum
purgatum confutatumque respuimus, cum adhuc post Marcum praeter vestram
clementiam, Diocletiane Auguste, imperatorem talem nec adulatio videatur
potuisse confingere.
|