Lib. Ep. Par.

 1   2, 17, 4  |          parvo fames constat, magno fastidium. Paupertas contenta est
 2   3, 24, 26 |     satietas et vitae non odium sed fastidium, in quod prolabimur ipsa
 3   6, 58, 1  |             autem ferat in egestate fastidium? ~2.
 4   6, 58, 6  |          orationis etiam ad nostrum fastidium nitidae. Quid enim fiet,
 5   7, 66, 25 |        debilem aut luscum; paulatim fastidium tuum illo usque procedet
 6   9, 78, 24 |            avium (totas enim videre fastidium est) congesta ponentur.
 7   9, 78, 26 |       naturam peragranti numquam in fastidium veritas veniet: falsa satiabunt. ~
 8  15, 94, 60 |           tibi tranquillitatis tuae fastidium faciat ille sub illis fascibus
 9  15, 95, 25 | pestilentesque ructus sunt, quantum fastidium sui exhalantibus crapulam
10  20, 119, 15|        praecipuum, quod necessitati fastidium excussit. Recipiunt supervacua
11  20, 122, 18|          huius morbi vitae communis fastidium. Quomodo cultu se a ceteris