Lib. Ep. Par.

 1   1, 12, 5 |    aetas devexa iam, non tamen praeceps, et illam quoque in extrema
 2   9, 75, 8 |       sunt? statim a sapientia praeceps est? ' Non, ut existimo;
 3   9, 78, 17|      desinat: brevis morbus ac praeceps alter utrum faciet, aut
 4  14, 90, 42| spectaculum noctium, mundus in praeceps agebatur, silentio tantum
 5  15, 94, 63|      stare, non aliter quam in praeceps deiecta pondera, quibus
 6  15, 94, 73|        illud magnitudinis suae praeceps; cogitant enim varios casus
 7  15, 95, 33|   vitium: in avaritiam luxuria praeceps est. Honesti oblivio invasit;
 8  16, 97, 10|        est tantum ad vitia sed praeceps, et, quod plerosque inemendabiles
 9  19, 110, 3|     res gradum sibi struxit in praeceps et aliquem iam eminentem
10  20, 120, 7|   euntem sequi' iecitque se in praeceps et non minus sollicitus