Lib. Ep. Par.

1   1, 12, 7 |      quia nox habet quod dies perdidit. Alius ait parem esse unum
2   5, 42, 10|   cogitat. Qui se habet nihil perdidit: sed quoto cuique habere
3   6, 57, 3 |      illo in quem fortuna ius perdidit: huius quoque ferietur animus,
4   7, 66, 16|      quod habet in se optimum perdidit, sibi placere. Non potest
5   9, 79, 14|       nec intellexit nisi cum perdidit. Rutili innocentia ac virtus
6  10, 81, 20|      quam qui boni viri famam perdidit ne conscientiam perderet. ~
7  10, 83, 25| ingeni nobilis, quae alia res perdidit et in externos mores ac
8  14, 90, 39|    nunc conetur reparare quod perdidit, licet agros agris adiciat
9  16, 99, 12|     locus est. Ita nihil ille perdidit nisi aleam in damnum certiorem.