Lib. Ep. Par.

1   1, 11, 2    |   genua dicturis, quorundam dentes colliduntur, lingua titubat,
2   1, 12, 3    |  est? Prorsus potest fieri: dentes illi cum maxime cadunt. '~
3   2, 13, 2    | sanguinem suum vidit, cuius dentes crepuere sub pugno, ille
4  10, 83, 4    | crisin habere, quia utrique dentes cadunt. Sed iam vix illum
5  14, 90, 20   |     paviunt insecti pectine dentes. ~Quid si contigisset illi
6  14, 90, 22   |  quidquid excidit ad eosdem dentes lingua refertur; tunc umore
7  14, 92, 19   | crus solidum et lacertus et dentes et horum sanitas firmitasque. ~
8 17-18, 101, 11|   gibberum, ~lubricos quate dentes: ~vita dum superest, benest; ~
9  20, 121, 15  |     conciliatur. Enati sunt dentes: huic constitutioni conciliatur.