Lib. Ep. Par.

 1   2, 21, 6   |  memoria defecit. Ingeniorum crescit dignatio nec ipsis tantum
 2   3, 22, 7   |      qui laborem fugit, nisi crescit illi animus ipsa rerum difficultate. ' ~
 3   4, 38, 2   | patet, si aspicias; in opere crescit. Pauca sunt quae dicuntur,
 4   8, 71, 16  |   virtutem. Quomodo illa non crescit, sic ne virtus quidem: habet
 5   9, 79, 6   |      an ad subactam accedas: crescit in dies, et inventuris inventa
 6   9, 80, 3   |      ut valeat: animus ex se crescit, se ipse alit, se exercet.
 7  10, 83, 20  | linguam, non manum continet. Crescit insolenti superbia, crudelitas
 8  14, 90, 19  |      incitat et tot saeculis crescit et ingenio adiuvat vitia.
 9  15, 94, 30  |     vis praeceptis alitur et crescit novasque persuasiones adicit
10  16, 98, 1   |      fidele firmumque est et crescit et ad extremum usque prosequitur:
11 17-18, 101, 1|     ad cetera; facilius enim crescit dignitas quam incipit. ~