Lib. Ep. Par.
1 1, 6, 3 | habere communia, et quidem magis adversa. ~13.
2 1, 9, 12 | appetenda sit. ' Immo vero nihil magis probandum est; nam si propter
3 1, 11, 3 | viris subitus affunditur. Magis quidem in iuvenibus apparet,
4 1, 11, 3 | senes tangit. Quidam numquam magis quam cum erubuerint timendi
5 1, 11, 6 | horum vetari potest, non magis quam accersi. ~7.
6 2, 13, 1 | placebas tibi, et multo magis postquam cum illa manum
7 2, 13, 5 | Quaedam ergo nos magis torquent quam debent, quaedam
8 2, 13, 6 | istic mali, an res ista magis infamis est quam mala? '
9 2, 13, 8 | solet fama, multo autem magis singulos conficit. Ita est,
10 2, 13, 9 | Nescio quomodo magis vana perturbant; vera enim
11 2, 13, 15 | cohortor, cum tibi admonitione magis quam exhortatione opus sit.
12 2, 13, 15 | ad ista quae dicimus; eo magis bonum tuum auge et exorna. ~
13 2, 14, 4 | Ex his omnibus nihil nos magis concutit quam quod ex aliena
14 2, 14, 15 | Promittere tibi hoc non magis possum quam in homine temperanti
15 2, 17, 7 | passi sunt pro regno, quo magis mireris, alieno: dubitabit
16 2, 19, 11 | cum quidam quo plus debent magis oderint: leve aes alienum
17 2, 19, 12 | consilio sapientium utere, ut magis ad rem existimes pertinere
18 2, 20, 10 | venerint, ridet suasque audit magis esse quam sentit. Multum
19 2, 20, 13 | exerceamus ad veram; quod eo magis faciendum est quod deliciis
20 3, 22, 10 | nostra distulimus. Nihil me magis in ista voce delectat quam
21 3, 23, 8 | inchoare'; aut si hoc modo magis sensus potest exprimi, '
22 3, 23, 10 | iudicas mirum, adiciam quod magis admireris: quid amante vivere
23 3, 28, 4 | qualiscumque sedes erit. Magis quis veneris quam quo interest,
24 3, 29, 11 | agnoverint. Multo autem ad rem magis pertinet qualis tibi videaris
25 4, 30, 2 | vitium esse, non mortis; non magis in ipsa quicquam esse molestiae
26 4, 30, 9 | optantes mortem, et quidem magis quam rogari solet vita.
27 4, 31, 4 | honesta nitentes, quanto magis incubuerint minus sibi vinci
28 4, 31, 7 | evocaverunt non est malus? ' Non magis quam ille qui pulchris rebus
29 4, 33, 2 | maxime nostrae, sed <in> illo magis adnotantur quia rarae interim
30 4, 35, 3 | mihi, ingens munus, et quo magis instes, cogita te mortalem
31 4, 39, 1 | vocabatur. Illa res discenti magis necessaria est, haec scienti;
32 4, 39, 3 | deprimi non potest, non magis quam quiescere, ita noster
33 4, 40, 11 | tamen et nationibus puto magis aut minus convenire. In
34 4, 40, 11 | gradarius fuit. Romanus sermo magis se circumspicit et aestimat
35 4, 40, 12 | quoque, disputabat expedite magis quam concitate, ut posses
36 4, 40, 13 | Eo autem magis te deterreo ab isto morbo
37 4, 41, 1 | ad aurem simulacri, quasi magis exaudiri possimus, admittat:
38 5, 44, 7 | operae impenderunt, hoc se magis impediunt et feruntur retro.
39 5, 45, 2 | Vellem' inquis '<non> magis consilium mihi quam libros
40 5, 45, 3 | tibi mitti desideras, non magis ideo me disertum puto quam
41 5, 47, 15 | admovebo mensae meae? ' Non magis quam omnes liberos. Erras
42 5, 48, 1 | consuleres cogitasti: quanto magis hoc mihi faciendum est,
43 5, 48, 10 | locuti, effecturos vos ut non magis auri fulgor quam gladii
44 5, 49, 2 | velocitas temporis, quae magis apparet respicientibus.
45 5, 49, 4 | computare damnum meum. Eo magis itaque indignor aliquos
46 5, 51, 2 | vestis sapienti ac probo viro magis convenit quam aliqua, nec
47 5, 51, 3 | licentia debeatur loco, magis solvitur. ~4.
48 5, 51, 11 | iugis montium: videbatur hoc magis militare, ex edito speculari
49 5, 52, 4 | talem fuisse. Itaque alteri magis gratulatur, alterum magis
50 5, 52, 4 | magis gratulatur, alterum magis suspicit; quamvis enim ad
51 5, 52, 8 | eum elige adiutorem quem magis admireris cum videris quam
52 6, 53, 5 | ne dum illorum quae eo magis latent quo maiora sunt. ~
53 6, 55, 9 | quotiens velis, quamdiu velis. Magis hac voluptate, quae maxima
54 6, 56, 3 | mehercules ego istum fremitum non magis curo quam fluctum aut deiectum
55 6, 56, 4 | Magis mihi videtur vox avocare
56 6, 57, 6 | coepi, quam inepte quaedam magis aut minus timeremus, cum
57 6, 57, 6 | Erunt tamen qui hanc ruinam magis timeant, quamvis utraque
58 6, 58, 1 | immo egestas sit, numquam magis quam hodierno die intellexi.
59 6, 58, 7 | nostrae convicium feci? Magis damnabis angustias Romanas,
60 6, 58, 13 | huic etiam nunc aliud genus magis principale; de quo statim
61 6, 59, 7 | percurrat, hoc aliquanto magis necessarium esse nobis ait. ~
62 6, 59, 17 | mali non gaudent? ' Non magis quam praedam nancti leones:
63 7, 66, 8 | invenies rectius recto, non magis quam verius vero, quam temperato
64 7, 66, 9 | habet quo procedat, non magis quam fiducia aut veritas
65 7, 66, 20 | apparet exstinguitur, nec magis ullam portionem habent incommoda,
66 7, 66, 23 | tuam quoque virtutem non magis laudabis sic orpus illi
67 7, 66, 23 | virtutis, quae non ideo magis appetenda sunt si benignius
68 7, 66, 24 | rebus appetitio. Non, puto, magis amares virum bonum locupletem
69 7, 66, 24 | corporis; ergo ne rem quidem magis appetes aut amabis hilarem
70 7, 66, 25 | Aut si hoc est, magis diliges ex duobus aeque
71 7, 66, 25 | deinde hoc usque pervenies ut magis diligas integrum omnibus
72 7, 66, 26 | sanum filium quam aegrum magis diligat, procerumve et excelsum
73 7, 66, 27 | quidem etiam parentium amor magis in ea quorum miseretur inclinat.
74 7, 66, 27 | videt affici et premi non magis amat, sed parentium bonorum
75 7, 66, 27 | sed parentium bonorum more magis complectitur ac fovet. ~
76 7, 66, 28 | planius. Non potes dicere hoc magis par esse alicui quam illud;
77 7, 66, 36 | quaedam media, quae nihilo magis secundum naturam sunt quam
78 7, 66, 41 | sequimur, non potest dici: ille magis assentitur quam ille. Ab
79 7, 66, 50 | redeuntibus dicitur. Itaque haec magis laudaverim bona exercitata
80 7, 66, 51 | Ego dubitem quin magis laudem truncam illam et
81 8, 70, 3 | primos annos delatus est, non magis queri debet quam qui cito
82 8, 70, 12 | mors longior. In nulla re magis quam in morte morem animo
83 8, 71, 4 | quod honestum est' et, quod magis admireris, 'unum bonum est
84 8, 71, 19 | remitti nec intendi posse, non magis quam regulam qua rectum
85 8, 71, 21 | videtur tibi? illud licet magis admireris: iacere in convivio
86 8, 73, 2 | parentem colant, multo quidem magis quam illi inquieti et in
87 8, 73, 7 | est; at ille sapiens nihil magis suum iudicat quam cuius
88 8, 73, 12 | melior qui locupletior, non magis quam inter duos quibus par
89 8, 73, 14 | quam Iuppiter et hoc se magis suspicit quod Iuppiter uti
90 8, 74, 9 | bona ista pendentia et ipsi magis pendeant. ~10.
91 8, 74, 15 | fruuntur voluptatibus, quas et magis capiunt et ex facili, sine
92 8, 74, 27 | numero nec tempore; non magis produci quam contrahi potest.
93 8, 74, 30 | quo suam exspectat; non magis hanc timet quam illam dolet.
94 9, 75, 16 | fieri. ' Optaverim hoc nobis magis quam promiserim: praeoccupati
95 9, 76, 3 | vivas. Nec ulli hoc rei magis convenit quam huic: tamdiu
96 9, 76, 5 | senex discas; immo ideo magis propera quoniam id nunc
97 9, 76, 20 | stimulo excitata, quanto magis virtus, quae non ex impetu
98 9, 76, 31 | purpuratos vides felix est, non magis quam ex illis quibus sceptrum
99 9, 77, 3 | sentiendum, nunc vero multo magis: quantulumcumque haberem,
100 9, 78, 17 | omne fortuitum incommodum magis instat cedenti et averso. '
101 9, 78, 22 | verum aestimes, incitat. Magis iuvat bibere sitientem,
102 9, 80, 1 | licebit tuto vadere, quod magis necessarium est per se eunti
103 10, 81, 3 | beneficiis inscribuntur: illud magis quaerendum videtur, quod
104 10, 81, 10 | referre nisi sapientem, non magis quam beneficium dare quisquam
105 10, 81, 10 | sapiens -- hic scilicet qui magis dato gaudet quam alius accepto. ~
106 10, 81, 12 | referre gratiam, immo hoc magis vulgare est et in plures
107 10, 81, 20 | aestimare virtutem, nemo illi magis esse devotus quam qui boni
108 10, 82, 1 | iniuriam facere: quod ad rem magis pertinet, non timeo ne tu
109 10, 82, 14 | quaeque alia aut minus aut magis pertimuimus, aut malitia
110 10, 82, 16 | patiatur. Mors contemni debet magis quam solet; multa enim de
111 10, 83, 5 | fecimus. Ab hac fatigatione magis quam exercitatione in frigidam
112 11-13, 85, 20 | non est. Quod si aliquem 'magis' beatum induxeris, induces
113 11-13, 85, 20 | induxeris, induces et 'multo magis'; innumerabilia discrimina
114 11-13, 85, 21 | alterius vitam beatioris magis concupiscat quam suam; beatus
115 11-13, 85, 21 | quo prudentior est, hoc magis se ad id quod est optimum
116 11-13, 85, 25 | prudentior est, hoc timebit magis. ~26.
117 11-13, 85, 29 | vidit, si ex intervallo, quo magis tormenta sentiat, repetitur
118 11-13, 85, 33 | regendae scientiam; haec eo magis apparet quo illi magis aliqua
119 11-13, 85, 33 | eo magis apparet quo illi magis aliqua fortuita vis obstitit.
120 11-13, 86, 1 | moderationem pietatemque, quam magis in illo admirabilem iudico
121 11-13, 86, 8 | Scipionis minimae sunt rimae magis quam fenestrae muro lapideo
122 11-13, 87, 3 | potuit; paratum fuit non magis hora, nusquam sine caricis,
123 11-13, 87, 25 | itaque ex malo bonum, non magis quam ficus ex olea: ad semen
124 11-13, 87, 35 | bona'. Hanc interrogationem magis etiamnunc hoc modo intendit: '
125 11-13, 88, 6 | Homerus an Hesiodus, non magis ad rem pertinet quam scire,
126 11-13, 88, 18 | artium pictores recipiam, non magis quam statuarios aut marmorarios
127 11-13, 88, 29 | occide: non prodam, sed quo magis secreta quaeret dolor, hoc
128 11-13, 88, 30 | hos mores praecipiunt? non magis quam simplicitatem, quam
129 11-13, 88, 30 | modestiam ac moderationem, non magis quam frugalitatem ac parsimoniam,
130 11-13, 88, 30 | frugalitatem ac parsimoniam, non magis quam clementiam, quae alieno
131 11-13, 88, 43 | quae videntur esse nihil magis esse quam non esse. ~44.
132 11-13, 88, 46 | Non facile dixerim utris magis irascar, illis qui nos nihil
133 14, 89, 19 | vitia desinere? Ego vero eo magis dicam, et quia recusatis
134 14, 90, 7 | philosophiam iudico non magis excogitasse has machinationes
135 14, 90, 37 | alium quisquam suspexerit magis, nec si cui permittat deus
136 14, 91, 3 | nec quisquam mortalium non magis quod etiam miratus est doluit. ~
137 14, 91, 4 | florentissimo detrahat? quod non eo magis adgrediatur et quatiat quo
138 14, 92, 34 | an ferae distrahant, non magis ad se iudicat pertinere
139 15, 94, 29 | ut plus valeant animumque magis adlevent. ~30.
140 15, 94, 40 | Nulla res magis animis honesta induit dubiosque
141 15, 94, 59 | Atqui ista magis inquinant animos quam corpora,
142 15, 95, 1 | accepturum si negavero. Eo magis promitto et verbum publicum
143 15, 95, 9 | intellegit, quantum ad artem magis peccat quam si se intellegere
144 15, 95, 38 | obstatura praeceptis, non magis quam proderit arma in conspectu
145 15, 95, 56 | initium, quis usus sit, non magis quam pantomimo de arte saltandi:
146 16, 98, 5 | iustius petam quo animum tuum magis fulcias, hoc dicito quotiens
147 16, 99, 3 | perdidisses, danda opera erat ut magis gauderes quod habueras quam
148 16, 100, 9 | enim et dialogos, quos non magis philosophiae adnumerare
149 16, 100, 12 | eius non dubito, etiam si magis reminiscor quam teneo haeretque
150 17-18, 102, 2 | gratissimam promittentium magis quam probantium. Dabam me
151 17-18, 102, 9 | laudet, bonum dicit, non magis quam sternumentum aut tussim.
152 17-18, 104, 10| Non enim vitat sed fugit; magis autem periculis patemus
153 17-18, 106, 3 | haec interrogas? Quae scire magis iuvat quam prodest, sicut
154 17-18, 108, 2 | plus recipit animus, hoc se magis laxat. ~3.
155 17-18, 108, 9 | convicium gaudet: quanto magis hoc iudicas evenire cum
156 17-18, 108, 11| parvo se divitem fecit; magis tamen feriuntur animi cum
157 17-18, 108, 37| Non magis mihi potest quisquam talis
158 19, 113, 15 | confessa perdere operam; magis enim indignandum de isto
159 19, 114, 3 | ire sed ferri? Quanto hoc magis accidere ingenio putas,
160 19, 114, 6 | in publico, spadones duo, magis tamen viri quam ipse; hunc
161 19, 114, 12 | non iudicis distant. Hoc magis mirari potes, quod non tantum
162 19, 114, 25 | cum vero magis ac magis vires morbus exedit
163 19, 114, 25 | cum vero magis ac magis vires morbus exedit et in
164 19, 115, 1 | sentias, ut illa quae senseris magis adplices tibi et velut signes. ~
165 19, 116, 1 | consilio, ut voluptates ipsas magis sentias: quidni ad te magis
166 19, 116, 1 | magis sentias: quidni ad te magis perventurae sint si illis
167 19, 117, 26 | ventura sanitas prodest, non magis quam currentem luctantemque
168 19, 117, 28 | est? Quomodo autem tibi magis vis probari non esse aliquid
169 20, 120, 14 | mortale defluxit; quod numquam magis divinum est quam ubi mortalitatem
170 20, 121, 23 | natura distribuit. Haec nihil magis quam tutelam sui et eius
171 20, 123, 1 | Itinere confectus incommodo magis quam longo in Albanum meum
172 20, 124, 8 | aeque maturus est, et non magis infans ad hoc boni capax
173 20, 124, 10 | est. Quid ni non sit? non magis quam in semine. ~11.
174 20, 124, 21 | nullo modo prodesse possum magis quam si tibi bonum tuum
|