Lib. Ep. Par.
1 1, 1, 3 | ac lubricae possessionem natura nos misit, ex qua expellit
2 1, 3, 6 | quiescendum est. Cum rerum natura delibera: illa dicet tibi
3 1, 4, 10 | castra: parabile est quod natura desiderat et appositum. ~
4 1, 9, 16 | confusis paulisper cessante natura acquiescit sibi cogitationibus
5 1, 9, 17 | quomodo hominem homini natura conciliat, sic inest huic
6 1, 9, 21 | hos sensus esse communes, natura scilicet dictante, apud
7 1, 11, 2 | usus umquam excutit, sed natura vim suam exercet et illo
8 2, 13, 15 | sit. Non in diversum te a natura tua ducimus: natus es ad
9 2, 16, 8 | Exiguum natura desiderat, opinio immensum.
10 2, 17, 9 | deesse non poterunt, quia natura minimum petit, naturae autem
11 3, 24, 17 | nunc solutus sum? ad hoc me natura grave corporis mei pondus
12 3, 25, 4 | aut vile: panem et aquam natura desiderat. Nemo ad haec
13 3, 26, 4 | melior quam in finem suum natura solvente dilabi? non quia
14 3, 29, 1 | quis surdos obiurget aut natura morbove mutos? ~2.
15 3, 29, 9 | multi minentur. Sic istuc natura disposuit: spiritum tibi
16 4, 30, 6 | sententiam et qualis esset eius natura velut propius inspectae
17 4, 31, 9 | est, iucundum est, ad quod natura te instruxit. Dedit tibi
18 4, 36, 8 | nostros quos in amorem sui natura formavit offendat, nemo
19 4, 41, 6 | impetu acer, qualem illum natura esse voluit, speciosus ex
20 5, 44, 5 | generosus? ad virtutem bene a natura compositus. Hoc unum intuendum
21 5, 45, 9 | aestimat qua homo est, qui natura magistra utitur, ad illius
22 5, 48, 8 | Dic quid natura necessarium fecerit, quid
23 5, 49, 3 | quadam longioris spatii natura derisit: aliud ex hoc infantiam
24 5, 49, 11 | praeparatus sum. Dociles natura nos edidit, et rationem
25 6, 54, 6 | adhuc, quamvis desierit, ex natura fluit spiritus; sentio haesitationem
26 6, 57, 4 | virtus potest; admonet illam natura mortalitatis suae. Itaque
27 6, 58, 6 | ousia', res necessaria, natura continens fundamentum omnium?
28 6, 58, 15 | subiciam. 'In rerum' inquiunt 'natura quaedam sunt, quaedam non
29 6, 58, 15 | autem quae non sunt rerum natura complectitur, quae animosuccurrunt,
30 6, 58, 19 | audi: 'idea est eorum quae natura fiunt exemplara eternum'.
31 6, 58, 19 | exemplaria infinita habet rerum natura, hominum, piscium, arborum,
32 6, 60, 3 | tam insatiabilem nobis natura alvum dedit, cum tam modica
33 7, 65, 2 | nostri duo esse in rerum natura ex quibus omnia fiant, causam
34 7, 66, 1 | colluctantem. Inique enim se natura gessit et talem animum male
35 7, 66, 3 | mihi videtur in hoc tales natura generare, ut approbet virtutem
36 7, 66, 6 | non ex opinione sed ex natura pretia rebus imponens, toti
37 7, 66, 12 | inaequalitas est: divinorum una natura est. Ratio autem nihil aliud
38 7, 66, 29 | Quod si par omnium virtutum natura est, tria genera bonorum
39 8, 70, 14 | exspectandum esse exitum quem natura decrevit. Hoc qui dicit
40 8, 70, 19 | quaeque rapuerunt et quae natura non erant noxia vi sua tela
41 8, 70, 24 | cupienti: in aperto nos natura custodit. Cui permittit
42 8, 71, 13 | Inaequalibus ista spatiis eodem natura dimittit: quidquid est non
43 8, 71, 23 | Non ista difficilia sunt natura, sed nos fluvidi et enerves.~
44 8, 74, 24 | si in malum transit; quod natura non patitur, quia omnis
45 9, 78, 7 | sic nos amantissima nostri natura disposuit ut dolorem aut
46 9, 78, 27 | est illi ex magna parte natura; scit tempore honesta non
47 10, 81, 29 | non cum fama sed cum rerum natura deliberandum est; nihil
48 10, 82, 17 | esse. Non recipit rerum natura ut aliquis magno animo accedat
49 11-13, 85, 8 | non domesticum et mite (natura enim illorum est surda suadenti),
50 11-13, 88, 26 | quae illis sit vis quaeve natura sapiens scit: cursus et
51 11-13, 88, 45 | Protagorae credo, nihil in rerum natura est nisi dubium; si Nausiphani,
52 11-13, 88, 46 | alunt, sustinent? Tota rerum natura umbra est aut inanis aut
53 14, 90, 4 | commissi melioris arbitrio; natura est enim potioribus deteriora
54 14, 90, 15 | monstrat, quam nihil nobis natura durum ac difficile imperaverit,
55 14, 90, 18 | Non fuit tam iniqua natura ut, cum omnibus aliis animalibus
56 14, 90, 19 | Sufficit ad id natura quod poscit. A natura luxuria
57 14, 90, 19 | id natura quod poscit. A natura luxuria descivit, quae cotidie
58 14, 90, 38 | felicius? In commune rerum natura fruebantur; sufficiebat
59 14, 90, 40 | diripientium larga. Quidquid natura protulerat, id non minus
60 14, 90, 44 | consummata. Non enim dat natura virtutem: ars est bonum
61 14, 92, 12 | electio adpetenda est homini; natura enim homo mundum et elegans
62 14, 92, 13 | existima. Nam hoc quoque natura ut quandam vestem animo
63 14, 92, 30 | licet porrigi, in hoc a natura rerum formatus est, ut paria
64 14, 92, 35 | quis insepultus esset rerum natura prospexit: quem saevitia
65 14, 92, 35 | nec tumulum curo: sepelit natura relictos. ~Alte cinctum
66 15, 93, 9 | scimus a quibus principiis natura se attollat, quemadmodum
67 15, 94, 18 | officientem sibi moram effugiat; natura enim videmus, cui usum sui
68 15, 94, 18 | cuique debeatur officio natura non docet. ~19.
69 15, 94, 28 | adfectus ipsos tangunt et natura vim suam exercente proficiunt. ~
70 15, 94, 30 | institutio tollenda est; ipsa natura contenti esse debemus. Hoc
71 15, 94, 56 | Nulli nos vitio natura conciliat: illa integros
72 15, 94, 57 | Haec supra nos natura disposuit, aurum quidem
73 15, 95, 11 | primordia pandam, ~unde omnis natura creet res, auctet alatque, ~
74 15, 95, 11 | alatque, ~quoque eadem rursus natura perempta resolvat, ~ut ait
75 15, 95, 20 | sunt. Non mutata feminarum natura sed victa est; nam cum virorum
76 15, 95, 49 | causa est dis bene faciendi? natura. Errat si quis illos putat
77 15, 95, 49 | illa ac pulcherrima omnium natura quos periculo exemit ne
78 15, 95, 52 | membra sumus corporis magni. Natura nos cognatos edidit, cum
79 16, 96, 1 | nisi aliquid esse in rerum natura quod putet miserum. Non
80 16, 97, 15 | dicit nihil iustum esse natura et crimina vitanda esse
81 16, 97, 15 | argumentum est, Epicure, natura nos a scelere abhorrere,
82 16, 97, 16 | eius rei aversatio est quam natura damnavit? Ideo numquam fides
83 16, 99, 17 | quid soleat aspicere. A natura discedimus, populo nos damus
84 17-18, 102, 6 | iure aut officio cohaerent, natura diducti et singuli sunt.
85 17-18, 102, 18| Meum, qui laudor; quia natura me amantem omnium genuit,
86 17-18, 102, 24| transeundum est. Excutit redeuntem natura sicut intrantem. ~25.
87 17-18, 104, 23| Magnanimos nos natura produxit, et ut quibusdam
88 17-18, 104, 25| maiora quam quae humana natura sustineat. ~26.
89 17-18, 107, 8 | Natura autem hoc quod vides regnum
90 17-18, 108, 8 | cupidinem recti; omnibus enim natura fundamenta dedit semenque
91 17-18, 109, 13| res expetenda est, quia natura bonum omne carum est bono
92 19, 110, 4 | exitum spectes, ultra quem natura neminem deiecit. Prope est
93 19, 110, 10 | periremus nolente rerum natura et abscondente protulimus.
94 19, 110, 20 | Haec nobis Attalus dixit, natura omnibus dixit; quae si voles
95 19, 113, 19 | oportet me ambulare'? Hoc natura non recipit. Prudentia enim
96 19, 116, 3 | principio? Curam nobis nostri natura mandavit, sed huic ubi nimium
97 19, 116, 3 | vitium est. Voluptatem natura necessariis rebus admiscuit,
98 19, 116, 8 | illa quam excutere. Satis natura homini dedit roboris si
99 19, 117, 14 | agrum. Quidni? in alia enim natura est qui habet, in alia quod
100 19, 117, 15 | iure possidetur, sapientia natura; ille abalienari potest
101 19, 117, 19 | spatiososque secessus: de deorum natura quaeramus, de siderum alimento,
102 19, 117, 32 | benignum ac liberale tempus natura nobis dedit ut aliquid ex
103 20, 119, 10 | hic qui se ad quod exigit natura composuit non tantum extra
104 20, 119, 13 | cibus? Nihil praeter cibum natura desiderat. ~Num, tibi cum
105 20, 119, 15 | reliqua hoc nobis praestitit natura praecipuum, quod necessitati
106 20, 120, 4 | Hoc nos natura docere non potuit: semina
107 20, 120, 5 | celabat: haec dissimulavimus. Natura iubet augere laudanda, nemo
108 20, 121, 3 | Cum <quaero> quare hominem natura produxerit, quare praetulerit
109 20, 121, 6 | illis ars praestat, his natura. Nemo aegre molitur artus
110 20, 121, 8 | semper dolorem ad id quod natura poscit exercuit. Animalia
111 20, 121, 11 | constitutionem. Facilius natura intellegitur quam enarratur.
112 20, 121, 16 | iuvenem aut senem, sed me natura commendat. Ergo infans ei
113 20, 121, 18 | Producit fetus suos natura, non abicit; et quia tute
114 20, 121, 20 | quod usus docet: quidquid natura tradit et aequale omnibus
115 20, 121, 21 | sine consilio fit quidquid natura praecepit. ~22.
116 20, 121, 23 | tradit: ex aequo venit quod natura distribuit. Haec nihil magis
117 20, 121, 24 | hoc instrumentum <in> illa natura contulit ad permanendum,
118 20, 122, 2 | illorum condicio dicitur quos natura, ut ait Vergilius, pedibus
119 20, 122, 19 | tenenda nobis via est quam natura praescripsit, nec ab illa
120 20, 124, 11 | coxit. Quemadmodum omnis natura bonum suum nisi consummata
121 20, 124, 14 | Ex his ergo unius bonum natura perficit, dei scilicet,
122 20, 124, 14 | hominis. Cetera tantum in sua natura perfecta sunt, non vere
123 20, 124, 14 | perfectum, universa autem natura rationalis est: cetera possunt
124 20, 124, 17 | potest eorum videri perfecta natura quibus usus perfecti temporis
125 20, 124, 18 | bonum in inperfecta esse natura, aut si natura talis [habet]
126 20, 124, 18 | inperfecta esse natura, aut si natura talis [habet] hoc habet,
127 20, 124, 19 | et indisposite moveri si natura illorum ordinem caperet:
128 20, 124, 19 | mutis animalibus talis ex natura sua motus est. ~20.
129 20, 124, 22 | Pecudibus istas maiores ferisque natura concessit. Quid excolis
|